يا بيست و چهارم رمضان دويست و شصت و چهارم هجرت در مصر واقع شد و در قرب قبر امام شافعى مدفون گرديد. نام مزنى بنوشته احمد رفعت برخلاف تراجم ديگر اسحق بوده است.

(ص 103 ت و 239 هب و 74 ج 1 كا و 298 ف و 4272 ج 6 س و 157 ج 1 فع و غيره)

مزنى- على بن مفضل‌

- مكنّى به ابو الحسن، از اساتيد علم نحو ميباشد، تأليفاتى نافعه در نحو و صرف دارد و كتابى هم در علم بسمله نوشته است و شرحى ديگر بدست نيامد. (سطر 27 ص 484 ت)

مزنى- معن بن اوس‌

- از مخضرمين شعراى عرب ميباشد كه هردو زمان اسلام و جاهليّت را ديده و مدايح بسيارى در حق جمعى از اصحاب گفته است، بصحبت و تربيت دختران خود اهتمام تمام داشت، ديوان او در ليبسيك چاپ شده و در سال بيست و نهم هجرت درگذشت.

(ص 1767 مط)

مزى- يوسف بن عبد الرحمن‌

- در باب كنى بعنوان ابو الحجاج خواهد آمد.

مزيدى- على بن احمد بن يحيى‌

- حلّى، ملقّب به رضى الدين، مكنّى به ابو الحسن، معروف به مزيدى فقيهى است اديب فاضل، از اكابر مشايخ و فقهاى اماميّه، از تلامذه علّامه حلّى و ابن داود صاحب رجال و نظائر ايشان بوده و از ايشان روايت نموده و نام او در اجازات علما مذكور و شهيد اوّل نيز از او روايت كرده و او را به ملك الادبا و عين الفضلا و غرة الفضلا و امام و علامه ميستايد. وفات او در غروب روز عرفه هفتصد و پنجاه و هفتم هجرت واقع و قبرش در نجف ميباشد. مزيدى منسوب به بطنى است از بطون بنى اسد كه از قديم الايّام بتشيّع معروف هستند.

(ص 398 ت و 239 هب)

مسبحى- محمد بن ابى القاسم عبيد اللّه‌

- يا عبد اللّه بن احمد بن اسمعيل بن عبد العزيز، كاتب، حرانى الاصل، مصرى المولد، ملقّب به‌