مجارى حالات نگارنده موكول بخاتمه ديوان المعصومين است.

خداوند عالم با كرم غير متناهى خود دو فرزند صالح بدين احقر عطا فرموده كه موفقيت درخشان دينى و دنيوى آينده هردو را از درگاه خداوندى مسئلت مينمايد يكى على اصغر كه تحصيلات اوليّه خود را در مدارس متوسطه در سال هزار و سيصد و دوازدهم شمسى بپايان رسانده و بحيازت رتبه اوّل و اخذ مدال علمى موفق آمده است، بلافاصله وارد دانشگاه طهران شده و تحصيلات معمولى دانشكده حقوق و علوم سياسى را با كمال موفقيّت بپايان رسانيده و تأليفاتى دارد:

1- تاريخ احوال اجتماعى عرب قبل از اسلام 2- تاريخ تشكيلات قضائى ايران از ازمنه باستانى تا آخر دوره قاجاريه 3- تاريخ ژاپون 4- تعاليم اسلام 5- حق و قانون.

ديگرى محمّد كه بعد از تكميل تحصيلات متداوله اوليّه موفّق بكسب و تجارت شده و گاهى شعر هم ميگويد و به مدرس تخلّص مينمايد و اين رباعى قليانيّه از او ميباشد كه براى اين احقر نوشته است:

(در مقدمه جلد ششم همين كتاب (چاپ اوّل) كه بعد از وفات مؤلف بزرگوار انتشار يافته شرح حالى بقلم ناشر درج گرديده است. ناشر)

مدرس- ميرزا محمد على بن محمد نصير

- گيلانى رشتى چهاردهى كه بقريه چهارده نامى از قراء شمال شرقى رشت از بلاد گيلان منسوب است از اجلّاى علماى اماميّه قرن حاضر چهاردهم هجرت ميباشد كه مدّتى در قزوين سپس در كربلا مشغول تحصيل شد، اخيرا در نجف حاضر حوزه حاج سيد حسين كوه كمرى سابق الذكر و بعضى از اكابر ديگر بود، بعد از تكميل مراتب علميّه محض بملاحظه اينكه اكثر طلّاب علوم دينيّه بدون تكميل دروس سطحى و بدون استعداد علمى حاضر درسهاى خارج استدلالى ميشوند و زحماتشان هدر ميرود بحسب نذر شرعى ملتزم گرديد