- بن ابى ربيعة عمر يا عمرو يا حذيفة بن مغيرة بن عبد اللّه بن عمر بن مخزوم بن يقظه قرشى مخزومى، مكنّى به ابو الخطاب، از مشاهير شعراى عرب و اشعر قريش و كثير الغزل و النوادر و الوقايع بود، بيشتر با ثريّا دختر عبد اللّه تغزل مىكرد تا آنكه سهيل بن عبد الرحمن بن عوف، ثريّا را بعقد ازدواج خود آورد و عمر در اين باب گويد:
ايها المنكح الثريا سهيلا
عمرك اللّه كيف يلتقيان
هى شامية اذا ما استقلت
و سهيل اذا استقل يمانى
بارى اين عمر، شب چهارشنبه بيست و ششم ذيحجه سال بيست و سيّم هجرت كه شب قتل عمر بن خطّاب است متولد شد و در حدود سال نود و سيّم كه در دريا مشغول جنگ بودند و كشتى ايشان را آتش زدند عمر نيز بهمين آتش بسوخت و هروقتى كه از ولادت عمر بن عبد اللّه مذاكره ميشده حسن بصرى ميگفته است: اى حق رفع و اى باطل وضع.
پدرش عبد اللّه، برادر مادرى ابو جهل بن هشام مخزومى و هم عموزاده او بوده و جدّ او
[1]- مخزومى- در اصطلاح رجالى، لقب ارقم بن ابى الارقم، اسمعيل بن عائذ، جعدة بن هبيرة، حارث بن مسلم، عبد اللّه بن حارث، مغيرة بن توبه و جمعى ديگر و نسبت آن بيكى از دو قبيله است يكى از شعب قريش كه اولاد مخزوم بن يقظة بن مرة بن كعب بن لوى بن غالب بوده و ديگرى از بطون عبس و اولاد مخزوم بن مالك بن غالب بن قطيعة بن عبس هستند.
(تنقيح المقال)
نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 5 صفحه : 263