وفات آقا حسين بسال يك هزار و نود و هشتم يا نهم هجرى قمرى در هشتاد و دو سالگى در اصفهان واقع شد، در قبرستان تخت فولاد آنجا در نزديكى مقبره بابا ركن الدين مدفون گرديد، شاه سليمان صفوى قبّه‌اى بس عالى بر مرقد او بنا كرد. مقبره او مزار عامّه ميباشد، آقا جمال الدين و آقا رضى الدين پسران خود آقا حسين نيز در آنجا مدفون و بتكيه خوانسارى‌ها معروف است. بنابر دوّيمى جمله: ادخل جناتى- 1099 و بنا بر اوّلى نيز هريك از دو جمله: ادخل جنتى- 1098 و امروز هم ملايكه گفتند يا حسين- 1098 مادّه تاريخ وفات است اگر حرف ماقبل كاف از كلمه ملايكه را ياى حطّى ى بخوانيم.

(ملل و ص 196 ت و 234 هب و 408 مس و 316 ض و متفرقات ذريعة و غيره)

محقق خوانسارى-

محمد بن حسين فوق كه بعنوان آقا جمال نگارش يافته لكن در صورت نبودن قرينه مراد خود آقا حسين مذكور فوق است.

محقق دوانى-

محمد بن اسعد بعنوان دوانى نگارش يافته است.

محقق سبزوارى- ملا محمد باقر

- بن محمّد مؤمن خراسانى، سبزوارىّ الاصل، اصفهانىّ المسكن، محقّق سبزوارى الشهرة، از اكابر علما و محدّثين شيعه و مفاخر حكما و متكلّمين اثنى عشريّه ميباشد كه عالم فاضل محقّق مدقّق، فقيه اصولى محدّث رجالى، حكيم متكلّم جليل القدر از اكابر اصحاب مجلسى اوّل و از فحول تلامذه شيخ بهائى و خال مفضال آقا جمال خوانسارى و برادر زن آقا حسين محقّق خوانسارى مذكور فوق و استاد او بود. در اصفهان سكونت داشت، امامت جمعه و جماعت و منصب شيخ الاسلامى و تدريس مدرسه ملا عبد اللّه شوشترى بدو مفوّض بود، با ملا محسن فيض رابطه الفت و يگانگى داشت و در اثر عنايات ملوكانه شاه عباس ثانى (1051- 1078 ه ق- غنا- غعح) و محبتهاى وزير كبير خليفة السلطان (سلطان العلما) مذكور بسيار محترم و بديگران مقدّم، در معقول از تلامذه ميرفندرسكى و در منقول‌