تذكرة الائمة و اختيارات مذكورين فوق بملا محمد باقر لاهيجى سابق الذكر نسبت داده است 50- صواعق اليهود در جزيه 51- عين الحياة بفارسى در وعظ و زهد و مذمت دنيا و بارها در ايران چاپ شده است 52- الفرق بين صفات الذات و صفات الفعل بفارسى 53- الفوائد الطريفة فى شرح الصحيفة الشريفة 54- مرآة العقول كه شرح عربى اصول و فروع كافى است و در چهار مجلد بزرگ در ايران چاپ شده است 55- المسائل الهندية و آن مسائلى است كه برادرش ملا عبد اللّه از هند باو نوشته است 56- مشكوة الانوار بفارسى در فضيلت قرائت قرآن و چاپ شده است 57- مقباس المصابيح بفارسى در تعقيبات نماز 58- ملاذ الاخيار فى شرح تهذيب الاخبار 59- الوجيزة در رجال كه در طهران چاپ شده و غير اينها كه رساله‌هاى متفرقه بسيارى در اذان و استخاره و اعتقادات و تحديد كرّ و تعقيبات و حدود و حكم مال نواصب و ديات و رجعت و رضاع و زكوة و زيارت اهل قبور و سهو و شك و قصاص و كفارات و مقادير و مناسك حج و نماز شب و غير اينها تأليف و اسلام و اهل اسلام را رهين قلم ميمنت شيم خود نموده و بالخصوص كتابهاى متنوعه فارسى او كه تأثيرات فوق العادة در قلوب اغلب عوام كه آشنا باصل زبان مقدّس عربى دينى نبوده‌اند بخشيده و هريكى از آنها بعد از وفات مؤلفش نيز بنظر حقيقت يك مبلّغ جدّى كافى بوده است جزاه اللّه عن الاسلام و اهله خير الجزاء.

ولادت مجلسى بسال يك هزار و سى و هفتم هجرى قمرى واقع و عدد ابجدى جمله: جامع كتاب بحار الانوار- 1037 مادّه تاريخ ولادت ميباشد كه گويا خلقت او براى انجام اين خدمت مهم دينى بوده است. وفات او نيز در سال هزار و صد و يازهم هجرت واقع و هريك از دو جمله: حزن و غم- 1111 و يا خازن جنت- 1111 مادّه تاريخ وفات ميباشد و سيد حسين بروجردى در نخبة المقال گويد:

عد- 74 و جمله حزن و غم- 1111

بعضى از ارباب تراجم وفات مجلسى را در هزار و صد و دهم نوشته‌اند و بنابراين نيز يكى از چهار جمله: رونق از دين برفت- 1110 يا مقتداى جهان ز پا افتاد- 1110