مازنى- نضر بن شمبل بن خرشة بن يزيد بن كلثوم‌

- بصرى مازنى تميمى، از مشاهير افاضل اوائل قرن سيّم هجرت ميباشد كه در نحو و شعر و فقه و حديث و نوادر و ادبيّات عرب و معرفت وقايع عرب صاحب يدى طولى و از اصحاب خليل بن احمد عروضى بود، در بصره نشأت يافت، عاقبت بجهت ضيق معيشت تصميم خراسان داد، در حدود سه هزار نفر از اهل بصره كه تماما محدث و نحوى و لغوى و عروضى و اخبارى بوده‌اند مشايعتش مينمودند تا آنكه در مريد كه يكى از محلات بصره و يا موضعى است در يك فرسخى آن نشسته و آن جماعت را مخاطب نمود و گفت مفارقت شما بر من دشوار است و اللّه اگر روزى، يك كيله باقلا دسترسم ميشد هرگز از شما مفارقت نميكردم، از آن جماعت يك نفر پيدا نشد كه متكفّل آن قوت محقّر گردد پس وداع كرده و در مرو اقامت نمود، بارها بنيشابور نيز ميرفت و بتدريس فقه و حديث و علوم ادبيّه ميپرداخت تا بثروت بسيارى نايل گرديد، هنگامى كه مأمون در خراسان بوده با او نيز مصاحبت داشت و انعامات بسيارى ديد و حاجتى بذكر تأليفات او نداريم. وفات نضر بسال دويست و چهارم هجرت در مرو واقع گرديد.

(ص 291 ج 2 كا و 426 ج 2 نى و 4583 ج 6 س)

ماصر

- دوّيمى لقب رجالى على بن مهدى و اوّلى هم عبد اللّه بن قيس و عمر بن قيس و بعضى ديگر بوده و موكول بدان علم شريف است.

ماطرى‌

- دوّيمى لقب رجالى على بن مهدى و اوّلى هم عبد اللّه بن قيس و عمر بن قيس و بعضى ديگر بوده و موكول بدان علم شريف است.

مافروخى- عبد العزيز بن احمد

- مكنّى به ابو محمد، از مشاهير اهل ادب قرن چهارم هجرت ميباشد كه علم و جلالت او در نهايت شهرت بود، در اشعار و لغت عرب حافظه فوق العاده داشت. در زبان او لكنت بود روزى يكى از گماشتگان او مسافرت كرده و پسر خود را كه او نيز مثل مافروخى لكنت داشته جانشين خود گردانيد، روزى مافروخى آن پسر را مخاطب داشته و باقتضاى لكنت چندين مرتبه و و و گفت، آن پسر نيز باقتضاى لكنت، بهمان روش جواب داد پس مافروخى حمل بر تقليد او كرده و امر بضرب شديدش نمود، عاقبت بواسطه قسم و سوگند جمعى كثير كه لكنت،