نگارنده گويد: چنانكه فوقا مذكور شد مطلب برعكس اين و لوكرى از تلامذه بهمنيار بوده است پس اگر مقصود از حكيم مصنّف لوكرى همين ابو العباس لوكرى باشد منافى كلام فوق خواهد شد مگر اينكه مقصود، لوكرى ديگر غير از ابو العباس باشد. از مصنّفات ابو العباس و همچنين اسم و زمان وفات و مشخّص ديگرى نيز بدست نيامد لكن از رجال قرن پنجم بوده است. (ص 140 ت و ترجمه نزهة الارواح فوق)

لؤلؤى‌[1]

لؤلؤى- احمد بن ابراهيم بن ابى عاصم‌

- مكنّى به ابو بكر، از مشاهير نحويّين و شعرا ميباشد كه در علوم عربيّه و فنون شعريّه بصير بود، در آخر عمر شعر را ترك كرد و بفقه و حديث اهتمام داشت تا بسال سيصد و هيجدهم هجرت در چهل و شش سالگى درگذشت. (ص 218 ج 2 جم)

لؤلؤى- حسن بن زياد

- مكنّى به ابو على، از قدماى علماى حنفيّه و از اصحاب ابو حنيفه كوفى ميباشد كه عالمى بوده فاضل، بآراء ابو حنيفه دانا و كتاب ادب القاضى و الخراج و الخصال و الفرائض و المعانى و النفقات و الوصايا از تأليفات او است. در سال يكصد و هشتاد و چهارم يا دويست و چهارم هجرت درگذشته و دوازده هزار حديث از ابن جريح روايت كرده است.

(ص 288 ف و 1945 ج 3 س)

لهبى-

لقب رجالى عباس بن عتبه، عبد الرحيم بن عتبه، عبد الكريم بن عتبه، عبد الملك بن عتبه، على بن ابى على و بعضى ديگر است.

[1]- لؤلؤى- منسوب است به لؤلؤ (بمعنى مرواريد) بضم دو لام و سكون دو همزه كه بحسب رسم خط روى واو مينويسند. در اصطلاح رجالى لقب احمد بن حسن بن حسين و خود حسن بن حسين، حسن بن على، قاسم بن محمد، يحيى بن زكريا است و بملاحظه همين رسم الخط در همينجا در رديف (ل و) نوشته شد.