از آثار قلمى امير يمين الدين است:

1- انشاء طغرى كه مجموعه منشآت او است 2- انوار المبارك 3- چشمه فائز 4- كليات طغرى كه مجموعه اشعار او است 5- كنز المعانى 6- مجموعه اشعار كه همان كليات مذكور است 7- مجموعة الغرائب 8- مجموعه منشآت كه بنام انشاء مذكور شد. 9- المرآت المفتوحة.

وفات امير يمين الدين بسال هفتصد و بيست و چهارم هجرت در قصبه فريومد واقع و هم در آنجا مدفون است. نگارنده گويد: ظاهر آن است كه شهرت صاحب ترجمه طغرائى بوده و طغرى گفتن او (چنانچه در نسخه قاموس الاعلام است) ناشى از اشتباه مؤلف آن و يا چاپخانه است. (ص 252 لس و 3014 ج 4 س)

طفيلى‌

امير جلاير- بعنوان جلاير مذكور شد.

طلحى طنافسى‌

در اصطلاح رجالى، اولى لقب سليمان بن عبد اللّه، صالح بن موسى، على بن عيسى، محمد بن على و بعضى ديگر و دويمى نيز لقب حماد بن بشر، عبد الوهاب بن صباح و بعضى ديگر بوده و رجوع بدان علم نمايند.

طنطاوى جوهرى‌

از اعيان علما و حكماى عامّه عصر حاضر ما، حكيم مهذّب النفس، خطيب كاتب منشى، از اساتيد جامع ازهر و مدرسه دار العلوم قاهره، از پيشوايان لغت عرب معدود و بلغت انگليسى نيز كاملا آشنا بود. معظم وقت او در محاضرات علميه و ادبيّه مصروف و بيشتر آيات كثير البركات قرآن مجيد را كه حاوى غرائب غير متناهى بوده و حثّى اكيد بر تفكر در بدايع عالم اكبر و صنايع عالم اصغر را محتوى است مورد بحث قرار داده و در آن اثنا مذهب داروين و كلمات او را نيز محل مناقشه و نظر نموده است. در تقويت ملكه انشا و قوه فكريّه تلامذه، اهتمام تمام داشته اينك يك جنبش فكرى و تأثيرات فوق العادة، در عقول و نفوس و روحيّات ايشان توليد نموده و عاملى قوى در توسعه فكر ايشان محسوب گرديد كه از غرر درر بيانات شيواى‌