خداوندا در توفيق بگشا

باب «ض» (نقطه‌دار)

ضبابى ضبعى‌

در اصطلاح رجالى، اولى لقب اشيم ضبابى و دويمى لقب بشير بن زيد، جعفر بن سليمان، عمرو بن ضبيعه و بعضى ديگر ميباشد و شرح حال ايشان موكول بدان علم است.

ضبى‌[1]

ضبى احمد بن ابراهيم‌

- ملقّب به كافى اوحد بعنوان همين لقب خواهد آمد.

ضبى محمد بن مفضل بن سلمة

- ذيلا در ضمن شرح حال پدرش مفضل بن سلمة مذكور است.

ضبى مفضل بن سلمة بن عاصم‌

- بغدادى ضبى لغوى، مكنّى بابو طالب، از مشاهير لغويّين محسوب و خطّى مليح و خوبى هم داشت، در فنون ادب و معانى قرآن تأليفات بسيارى دارد:

1- آلة الكاتب 2- الاشتقاق 3- البارع در لغت 4 و 5 و 6- جلاء الشبه و الخط

[1]- ضبى- بفرموده تنقيح المقال (در شرح حال احمد بن حسين بن مفلس) با فتح و تشديد، منسوب بكوه ضب نامى است كه مسجد خيف در دامنه آن واقع است، يا منسوب بقبيله ضبه نامى است در عرب، يا منسوب بديه ضب نامى است از قراء تهامه در ساحل دريا نزديكى راه شام. در اصطلاح رجالى لقب احمد بن حسين بن مفلس، احمد بن محمد بن ابى نصر، اسحق بن واصل، عباس بن بكار و بعضى ديگر ميباشد و شرح حال ايشان در آن علم است.