نموده و علم و آثار او مورد تحسين گرديد و بهمين جهت دختر خود را بعقد پسر خواجه‌زاده آورد و دختر خواجه‌زاده را نيز معقوده نوه دخترى خود گردانيد. آه- آن مصر مكرمت كه تو ديدى خراب شد. از تأليفات قوشچى است:

1- حاشيه شرح كشاف تفتازانى 2- شرح تجريد خواجه كه بارها چاپ شده و موافق آنچه در شرح حال شمس الدين محمود اشاره نموديم اين شرح به شرح جديد معروف است 3- العنقود الزواهر فى نظم الجواهر در علم صرف 4- محبوب الحمائل فى كشف المسائل كه بيست متن را كه هريكى در علمى بوده جمع كرده و بدين اسم موسومش داشته و همه‌وقت در سفر و حضر مورد مطالعه او بوده و بعضى از غلامان او با خود همراهش داشتى 5- هيئت فارسى كه بارها با خلاصة الحساب شيخ بهائى در يكجا چاپ شده و از كتب درسى علم هيئت ميباشد و بنابر مشهور مابين اهل علم بقوشچى منسوبش دارند. وفات قوشچى بسال هشتصد و و هفتاد و نهم هجرت در استانبول واقع و در جوار قبر ابو ايّوب انصارى مدفون گرديد.

اما كلمه قوشچى لفظى است تركى كه از دو لفظ قوش (بمعنى مرغ) و چى (حرف نسبت) تركيب يافته است. از آنرو كه ملا على در بدايت حال مرغ‌بان الغ بيگ و موظّف بحفظ و حراست مرغان شكارى او بوده و يا از فرط محبتى كه الغ بيگ در حق او داشته گاه بودى كه در شكارگاه مرغ شكارى مخصوص خود را بدو دادى بهمين لقب قوشچى مشتهر گرديد.

(ص 221 هب و 83 ج 5 فع و 3197 ج 4 س)

قوصى‌

عبد الرحمن بن وهيب- ملقّب به زكى الدين، از مشاهير ادبا و شعراى عرب ميباشد كه عاقبت بوزارت سلطان مظفّر صاحب حما نايل و مشمول مراحم وى گرديد تا بسال ششصد و چهلم هجرت در زندان خفه‌اش كردند و در همان موقع گفته است:

(ص 3074 ج 4 س)

قومشهى‌

ميرزا محمد رضا- اصفهانى، از اهالى قومشه اصفهان، حكيمى است متألّه مشهور، از اكابر مدرّسين اوائل قرن حاضر چهاردهم هجرت كه نخست در اصفهان بتدريس كتب عرفانى اشتغال داشت، اخيرا بتهران آمد و