بوده و بين او و ملا خليل قزوينى كه نماز جمعه را در زمان غيبت حرام ميدانسته جرياناتى واقع شد و همچنين در مسئله تصوف نيز مكاتباتى بين او و يكى از علماى نامى وقت بعمل آمد و رساله‌اى در ردّ صوفيّه نوشته و جمعى از عرفا و علما را ردّ كرده است بلكه گويند كه در چند رساله خود سماع و خرقه‌پوشى و پشمينه‌پوشى و چلّه‌نشينى و عزلت و انقطاع از مردم و بزبان آوردن لفظ طريقت و حقيقت و قول بعشق حقيقى و مكاشفات عرفانيّه و نظائر اينها را از بدعتهاى مهلكه شمرده است و مصنّفات بسيارى دارد:

1- الاربعون حديثا و دليلا فى امامة الائمة الطاهرين ع 2- بهجة الدارين در حكمت 3- تحفة الاخيار در شرح قصيده رائيه فارسى مونس الابرار نام خود او است كه در حدود هزار بيت در مدح حضرت امير المؤمنين ع و رد صوفيه است و اين شرح نيز فارسى است 4- حجة الاسلام فى شرح تهذيب الاحكام 5- حكمة العارفين فى رد شبه المخالقين من المتصوفين و المتفلسفين 6- الفوائد الدينية فى الرد على الحكماء و الصوفية 7- موعظة النفس 8- مونس الابرار كه در ضمن تحفه مذكور شد 9- هديه سليمانى و غير اينها. شيخ حرّ عاملى تمامى مؤلّفات او را از خود مؤلف روايت مينمايد. وفات او بسال هزار و نود و هشتم هجرت در قم واقع شد و در قبرستان بزرگ روبروى صحن بزرگ در پشت مرقد زكريا ابن آدم مدفون گرديد.

(مل و ص 336 ت و مواضع متفرقه از ذريعة)

قمى شيخ محمد على بن محمد جعفر

- قمى حايرى، از علماى عصر حاضر ما ميباشد، نخست مقدمات را در قم و تهران خواند سپس براى ادامه تحصيلات خود بعتبات مشرّف شد و داخل حوزه درس آخوند خراسانى سالف الترجمة و ميرزاى شيرازى ميرزا محمد تقى آتى الترجمة گرديد، حاشيه‌اى بهردو جلد كفاية الاصول استاد خود آخوند خراسانى تأليف داد كه در نجف چاپ شده است. اخيرا بقم مراجعت كرده و بوظائف علميّه عكس شيخ محمد على صاحب حاشيه كفايه- 31