و غير آنها منقول است، مجلسى نيز در كتاب سماء و عالم از شرح نهج البلاغه او بسيار نقل كرده و گويد كه ابن ميثم در بعض موارد بدو اقتفا جسته و از تأليفات او است:

1- الاصباح فى فقه الامامية 2- انوار العقول من اشعار وصى الرسول ص كه ديوان اشعار منسوب بحضرت امير المؤمنين ع ميباشد و قافيه‌هاى آن بترتيب حروف هجا مرتب و تا حال چاپ نشده و بتصريح ذريعة غير از اين ديوان مشهور متداولى منسوب بدان حضرت است كه بارها چاپ و آن هم مرتب القوافى بوده و لكن بسيارى از اشعار مذكوره در انوار العقول و هم‌چنين اسناد و مدارك اشعار را ذكر نكرده است. در اوّل انوار العقول گويد كه اشعار داير بر آداب و حكم و عبرت و مواعظ را جمع كرده و آنرا به الحديقة الانيقة موسوم داشتم، سپس تمامى اشعار منسوب بدانحضرت را بعد از فحص و كوشش بسيار از روى مدارك آنها جمع و تدوين نموده و بهمين اسم انوار العقول موسومش داشتم و از جمله مدارك مذكوره علاوه بر كتب سير و تواريخ معتمده سه فقره ديوان حاوى اشعار آن حضرت را مذكور داشته است كه يكى تاج الاشعار فنجگردى على بن احمد سالف الترجمة و ديگرى مجموعه سيد ابو البركات هبة اللّه بن محمد حسينى كه اسم خاصى ندارد و سيّمى هم مجموعه بعضى از اعلام كه آن نيز اسم خاصى نداشته و مبسوطتر از تاج الاشعار است و چندين نسخه از انوار العقول بنظر شريف صاحب ذريعة رسيده است و از اينجا معلوم ميشود كه اين ديوان مشهور و متداول منسوب بدان حضرت غير از انوار العقول ميباشد و همچنين غير از تاج الاشعار فنجكردى است كه موافق نقل معتمد در اوّل تاج الاشعار دويست بودن ابيات آن مصرح بوده و شماره ابيات اين ديوان مشهور چندين معادل آن است بلى محتمل است كه اين ديوان مشهور يكى از آن دو مجموعه ديگر سيّد ابو البركات و يا بعضى از اعلام مذكورين فوق باشد 3- البراهين الجلية فى ابطال الذوات الازلية 4- حدائق الحقائق فى تفسير دقائق احسن الخلائق كه شرح نهج البلاغة بوده و آن را در سال پانصد و هفتاد و ششم هجرت بعد از دو شرح معارج و منهاج نام قطب الدين راوندى سالف الترجمة تأليف داده و بتصديق روضات الجنّات مشتمل بنوادر لغت و امثال و دقائق نحو و بلاغت و غوامض‌