آيا تحصيل علم كردن تو محض براى اين (قضاوت) بوده و اللّه اگر يك درهم ماهى خريده و در كوچه‌هاى كوفه ماهى‌فروشى ميكردى بهتر از اين قضاوت بودى. در تاريخ بغداد او را با وثاقت ستوده و گويد قاضى جنّ گفتن او براى آن بوده كه در ميان حران و حصار مسلمة چاهى بوده كه هركس از آب آن ميخورد جن‌زده ميشد و غشوه‌اش عارض ميگشت تا آنكه محمد بن عبد اللّه بر سر آن چاه ايستاده و جن را خطاب كرد و گفت اى گروه جن، ما در ميان شما و انسان بدين روش قضاوت نموديم كه اين چاه روزها مال انسان و شبها از آن شما باشد اينك بعد از آن هركسى كه در روز از آب آن چاه ميخورد ديگر آسيبى نميديد. وفات او در سال يكصد و شصت و هشتم يا در حدود شصت و سيم واقع گرديد.

(ص 388 ج 5 تاريخ بغداد)

قاضى چلبى‌

مولى ابراهيم- بعنوان آذرى چلبى نگارش يافته است.

قاضى چلبى‌

حسن بن محمد بن محمد- بعنوان چلبى نگارش يافته است.

قاضى الحرمين‌

احمد بن محمد بن عبد اللّه- مكنّى به ابو الحسين، معروف به قاضى الحرمين، از اكابر فقهاى حنفيّه قرن چهارم هجرت و در عصر خود شيخ الفقها بوده و در سال سيصد و پنجاه و يكم هجرت در نيشابور درگذشت.

(ص 36 فوائد البهية و 213 ج 4 فع)

قاضى حسن بن احمد بن زيد- قاضى حسن بن عبد اللّه بن مرزبان- قاضى حسن بن على بن امر اللّه- قاضى حسن بن محمد بن محمد-

اوّلى بعنوان اصطخرى، دويمى بعنوان سيرافى، چهارمى بعنوان چلبى نگارش يافته و سيّمى نيز بعنوان ابن الحنائى در باب كنى خواهد آمد.

قاضى حسين بن محمد بن حسن‌

- بعنوان دياربكرى نگارش يافته است.

قاضى حسين بن نصر بن محمد

- در باب كنى بعنوان ابن خميس خواهد آمد.

قاضى حموى‌

ابراهيم بن عبد اللّه- در باب كنى بعنوان ابن ابى الدم خواهد آمد.

قاضى حميدى‌

عمر بن محمود- بعنوان حميدى نگارش يافته است.