وفات فيّاض در سال هزار و پنجاه و يكم يا هفتاد و دويم هجرت در قم واقع گرديد لكن با در نظر گرفتن تاريخ جلوس شاه عباس ثانى و اينكه تأليف كتاب گوهر مراد بنام او شده و اينكه سرمايه ايمان را بعد از آن تأليف داده ضعف تاريخ اوّل در وفات او ظاهر شده و تاريخ دويمى را تأييد مينمايد.

فيّاض پسرى داشت ميرزا ابراهيم نام كه مؤلف كتاب القواعد الحكمية و الكلامية بوده و چنانچه مشهور است ميرزا حسن لاهيجى نيز پسر ديگر فيّاض، فاضلى بوده صالح كه در سال يكهزار و يكصد و بيست و يكم هجرت در قم وفات و قبرش در سمت شرقى قبرستان بزرگ قم نزديك بشيخان ميباشد و اين نگارنده در ماه رجب هزار و سيصد و پنجاه و دويم هجرت موقع تشرّف بدان بلده طيّبه بسر قبر شريفش رفتم و اخيرا در موقع تسطيح طرق و شوارع ملحق بجاده شده است و از تأليفات ميرزا حسن است:

1- آيينه حكمت بپارسى در اصول دين و استقصا كرده است 2- اثبات الرجعة بپارسى 3- اصول الدين بپارسى 4- الفة الفرقة در كلام 5- بدايع الحكم چنانچه در ذريعه تحت عنوان آيينه حكمت گفته است 6- تأليف المحبة او تزكية الصحبة فى ترجمة كشف الريبة عن احكام الغيبة كه كتاب كشف الريبه شهيد ثانى را تلخيص و بپارسى ترجمه كرده و تحقيقاتى هم اضافه نموده است 7- التقية 8- جمال الصالحين (السالكين خل) فى اعمال السنة و الآداب المستحسنة كه آخر تأليفات او بوده و در همان سال مذكور وفاتش تأليف داده است 9- حاشيه وافى ملا محسن فيض 10- روايع الكلم در حكمت 11- زواهر الحكم 12- شمع اليقين در امامت بپارسى 13- مصابيح الهدى و غيرها ناگفته نماند كه ملا عبد الرّزاق لاهيجى صاحب ترجمه، غير از ملا عبد الرزاق رانكوئى شيرازى است كه شرح حالش را بعنوان رانكوئى نگارش داديم و هم غير از ملا عبد الرزاق كاشى است كه بعنوان كاشى عبد الرزاق خواهد آمد.

لاهج يا لاهجان يا لاهيج از نواحى گيلان بوده و ابريشم خوب دارد.

(ص 352 ت و 3457 ج 5 س و 213 هب و 391 ض و 156 تذكره نصرآبادى و مواضع متفرقه از ذريعه و غيره)

فياضى ابو الفيض‌

بعنوان فيضى ابو الفيض خواهد آمد.