- بن ابى ساره انصارى، نحوى كوفى شيعى، مكنّى به ابو مسلم و ابو على، ملقّب به فراء يا هراء، از اصحاب حضرت باقر ع و حضرت صادق ع، ممدوح علماى رجال، او و عموزادهاش محمد بن حسن بن ابى ساره هردو از اساتيد كسائى نحوى مشهور و از خانواده فضل و ادب هستند. علّامه حلّى و جمعى ديگر از اكابر علماى رجال، معاذ را از ثقات شمرده و از رجال كشى روايت كردهاند كه حضرت صادق ع بمعاذ فرمود: شنيدم كه در مسجد نشسته و مردمرا فتوى ميدهى، معاذ تصديق كرده و عرض نمود اراده داشتم كه پيش از مرخصى از حضور مبارك
[1]- فراء- بصيغه مبالغه عربى، مشتق از فروبمعنى پوستين بوده و هريك از پوستينفروش و پوستيندوز را گويند. در كتب رجاليه و ادبيه، عنوان مشهورى بعضى از ارباب كمال است كه تذكر ميدهد. در صورت اطلاق و نبودن قرينه، راجع بيحيى بن زياد مشهور ميباشد و يك معنى ديگر نيز براى فراء در ضمن شرح حال يحيى بن زياد فراء مذكور است.
نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 4 صفحه : 312