لكنت زبان گفت طباطبا. بنوشته بعضى از اهل خبر، اين لقب از اهل محل بوده و معنى آن بزبان نبطى سيد السادات است چنانچه از سيد ناصر الحق جدّ مادرى سيد مرتضى نقل شده و بهرصورت اين كلمه طباطبا بجهت غرابتى كه داشته لقب مشهورى وى و اولاد و احفاد وى گرديد و سادات طباطبائى نيز كه از اكابر سلسله‌هاى سادات هستند از اولاد و احفاد وى بوده و بدو منتسب ميباشند. حسن بن حسن مذكور نيز كه جدّ عالى صاحب لقب است همان است كه بحسن مثنّى معروف و فرزند امام حسن مجتبى ع بوده و طباطبائيها از نسل وى ميباشند. اما دولت طباطبائيه يا بنى طباطبا عنوان مشهورى دولت كوچكى است كه بسال يكصد و نوزدهم هجرت در عهد خلافت عباسى از طرف ابو عبد اللّه محمد بن ابراهيم طباطباى صاحب ترجمه تشكيل و موافق نوشته قاموس الاعلام هفت تن از ايشان مدّت يكصد و پنجاه سال در كوفه و يمن بشرحى كه با تاريخ جلوسشان ذيلا مينگارد حكومت رانده‌اند:

ابو عبد اللّه محمد بن ابراهيم طباطبا 199

امير المؤمنين يحيى الهادى 250

مرتضى محمد 280

ناصر احمد 320

منتخب حسين 323

مختار قاسم 329

محمد هادى 344

خود ابو عبد اللّه محمّد، كمى در كوفه حكومت كرده و عاقبت بدست رفيق خود ابو السرايا مسموم گرديد پس نوه‌اش يحيى هادى در يمن تشكيل حكومت نمود و نسل وى مدتى بشرح فوق حكمران بوده‌اند. احمد رفعت گويد: بنى طباطبا دولت كوچكى است كه در سال دويست و هشتم هجرت يحيى هادى علوى در عراق و يمن تشكيل داده و در سيصد و چهل و پنجم هجرت منقرض گرديدند.

(ص 2992 ج 4 س و 42 ج آكا و 127 ج 3 فع و 302 ج 10 و 243 ج 12 عن و غيره)