بنابر تحقيق مجلسى، همان است كه در قم تا زمان ما معروف ميباشد و لكن بنابر تحقيق عميقى كه علّامه نورى صاحب مستدرك الوسائل كرده مرقد شريف على بن جعفر معظم در مدينه بوده و اصلا ايرانرا نديده است و تحقيق تمامى مراتب را موكول بكتب مربوطه ميدارد.

عريضى‌

لقب رجالى حسين بن حسن بن احمد بن سليمان است.

عريضى على بن حسن حلبى‌

بعنوان مجد الدين خواهد آمد.

عز الدولة

بختيار بن معز الدولة- موافق آنچه تحت عنوان آل بويه در خاتمه باب كنى تذكّر خواهيم داد سيمين شخصى است از اين خانواده كه بسمت الامرائى حكمران بوده‌اند.

عز الدين آملى‌

بعنوان آملى مذكور و ظاهرا نام اصليش هم عزّ الدين است.

عز الدين ابراهيم بن محمد

- بعنوان سويدى نگارش يافته است.

عز الدين احمد بن محمد بن حنبل‌

- در باب كنى بعنوان ابن حنبل خواهد آمد.

عز الدين حسن بن على بن محمد- حسينى‌

، معروف به ابن الابرز از اكابر علماى اماميّه قرن هفتم هجرت ميباشد كه در هفدهم شعبان ششصد و پنجاه و پنجم ه ق از شيخ نجيب الدين ابن سعيد اجازه داشته است:

(ص 236 ج 1 ذريعه)

عز الدين حسن بن محمد- اربلى‌

، از مشاهير ادبا و حكما ميباشد كه در نصيبين متولد شد، در دمشق شام نشوونما كرد، با اينكه از هردو چشم عليل و ناتوان بوده باز هم در خانه خود بتدريس فلسفه و فنون ديگر اشتغال داشت تا در سال ششصد و شصتم هجرى قمرى درگذشت. (ص 3145 ج 4 س)

عز الدين شيخ حسين بن عبد الصمد

- بن محمد بن على بن حسين بن صالح جبعى عاملى حارثى همدانى، والد ماجد شيخ بهائى سالف الترجمة، لقبش عز الدين، نسب شريفش بحارث اعور همدانى از خواص اصحاب حضرت امير المؤمنين ع‌