1- اعجاز البيان فى كشف بعض اسرار ام القرآن كه تفسير سوره فاتحه ميباشد و در حيدرآباد هند چاپ شده است 2- تبصرة المبتدى و تذكرة المنتهى كه رساله‌ايست فارسى در اصول معارف و اطوار ولايت 3- تفسير الفاتحة كه همان اعجاز البيان مذكور است 4- شرح الاحاديث الاربعينية 5- شرح الاسماء الحسنى كه با لسان ذوق و كشف و اشارات شرح كرده برخلاف شروح ديگر كه روى اصل استدلال و نظر ميباشند 6 و 7- شرح شجره نعمانيه و شرح فصول الحكم محيى الدين ابن العربى 8 و 9- شرح مصباح الانس و شرح مفتاح الغيب كه هردو در تهران چاپ شده است 10- الفكوك فى مستندات حكم الفصوص 11- مفتاح الغيب 12- النصوص فى تحقيق الطور المخصوص 13- النفحات الالهية. صاحب ترجمه بسال ششصد و هفتاد و يكم يا دويم يا سيم هجرت در قونيه وفات يافت و از او است:

اينكه در خزينه الاصفيا، تاريخ وفات صدر الدين قونيوى را ششصد و سى تمام هجرت نوشته و هريك از دو جمله: والى صدق صدر الدين- 630 و هادى آفتاب دين نبى- 630 را هم مادّه تاريخ وفاتش آورده دور از صحت ميباشد و بالفرض اگر منافى ملاقات او با ملّاى رومى و سعد الدين حموئى و مكاتبات او با خواجه نصير الدين طوسى هم نباشد منافات كلى با تلمّذ قطب الدين شيرازى نزد او (چنانچه در خود خزينه نيز تصريح شده) دارد زيرا وفات قطب چنانچه انشاء اللّه خواهد آمد، در سال هفتصد و دهم يا شانزدهم هجرت بوده است.

(كف و ص 174 ج 4 فع و 2944 ج 4 س و 135 لس و 222 هب و 164 ض و 112 خه و غيره)

صدر الدين كبير

چنانچه در عنوان صدر الدين دشتكى مذكور داشتيم لقب سيد محمد بن ابراهيم پدر غياث الدين منصور آتى الترجمة است.

صدر الدين محمد

- بن ابراهيم بعنوان صدرا نگارش داديم.

صدر الدين محمد

- بن اسحق همان صدر الدين قونيوى مذكور فوق است.

صدر الدين سيد محمد

- بن سيد صالح همان صدر الدين عاملى مذكور فوق است.

صدر الدين محمد

- بن غياث الدين منصور بعنوان صدر الدين دشتكى مذكور شد.