لطيفه او است:

اين‌گونه اشعار بديعه و طريفه صخرى بسيار است و در اواخر سال چهارصد و ششم هجرت مقتول گرديد. (ص 19 ج 5 جم)

صدائى‌

لقب رجالى حيّان بن بج ميباشد و شرح حالش موكول بدان علم است.

صداقت محمد

- از شعراى هندوستان، از اهالى قصبه كنجاوه از ناحيه پنجاب و از مريدان حاجى عبد الرحمن نامى از مشايخ سلسله قادريّه صوفيّه بود. يك مثنوى موسوم به ثواب المناقب در حق مشايخ آن سلسله بنظم كشيده و از او است:

در سال هزار و صد و چهل و هشتم هجرت درگذشت. (ص 2943 ج 4 س)

صدر[1]

صدرا محمد بن ابراهيم بن يحيى‌

- شيرازى، ملقّب به صدر الدين و صدر المتألهين، معروف به صدرا و ملا صدرا، از اكابر فلاسفه و حكماى نامى اسلامى اواسط قرن يازده هجرى، تمامى فنون تصوّف و كلام و فلسفه را جامع، در تفسير و حديث نيز متبحّر و بارع و صاحب يد بيضا بود. حكيمى است فاضل،

[1]- صدر- گاهى بتنهائى و بيشتر بضميمه قيدى ديگر مثل صدر الاسلام و صدر الدين و نظائر آنها، تخلص و يا عنوان مشهورى بعضى از مشاهير طبقات مختلفه ميباشد. ما هم، آن قيود منضمى را در مقام ترتيب منظور داشتيم و با رعايت ترتيب در مجموع و رويهمرفته اسامى اشخاص ملقب بصدر و قيود منضمه بدين لقب، بشرح حال بعضى از ايشان ميپردازيم و چون برخى از ايشان بنسبت مكان و بلده نيز شهرت دارند لذا همان نسبت نيز در مقام ترتيب منظور خواهد شد.