نسب شريفش با سى و يك واسطه بحضرت سجّاد ع موصول ميشود، داراى اخلاق حسنه فاضله بوده و تمامى اوقات او در اوراد و ادعيّه و عبادات و قضاى حوائج مسلمين و انجام وظائف دينيّه مصروف ميگرديد، از تلامذه شيخ محمد حسين اردكانى سالف الترجمة و ديگر اجلّه بوده و از دوازده سالگى شروع بتأليف نموده و تأليفات طريفه دارد:

عكس آقاى ميرزا محمد حسين شهرستانى- 16

1- الاستخارات 2- الاستصحاب 3- اصطلاحات الجفر 4- اصل الاصول فى تلخيص الفصول 5- تاريخ كه معروف به تاريخ شهرستانى است 6- تذكرة النفس 7- ترياق فاروق در فرق مابين متشرعه و شيخيه 8- تسهيل المشاكل در نحو 9- تقويم الكواكب 10- تلخيص شرح الزياره شيخ احمد احسائى كه نامش تلويح الاشارة فى تلخيص شرح الزيارة است 11- تلويح الاشارة كه ذكر شد 12- تنبيه الانام على ارشاد العوام يا على مفاسد تأليف الكرمانى الموسوم بارشاد العوام بپارسى 13- الجدول فى التفأل و معرفة اوائل الشهور 14- جنة النعيم در امامت 15- الحجة البالغة فى اثبات الحجة 16- الدر النضيد فى نكاح الاماء و العبيد 17- الرد على نصيحة الشيعة كه تأليف بعضى از عامه است 18- زوائد الفوائد فى المتفرقات 19- سبيل الرشاد فى شرح نجاة العباد 20- شرح الاربعين 21- شوارع الاعلام فى شرح شرايع الاسلام 22- الصحيفة الحسينية 23- العنصر المتين كه حاشيه قوانين الاصول است 24- غاية المسئول و نهاية المأمول فى علم الاصول كه در ايران چاپ شده است 25- الكوكب الدرى در معرفت تقويم 26- اللباب فى الاسطرلاب 27- منظومه تهذيب المنطق 28- الموائد در متفرقات 29- مواقع النجوم در هيئت 30- المهجة على البهجة كه حاشيه سيوطى است 31- نان و ماست نظير نان و حلواى شيخ بهائى و غير اينها. وفات شهرستانى شب سيّم شوال هزار و سيصد و پانزدهم هجرى قمرى در كربلاى معلّى واقع و در رواق مطهّر حسينى نزديك ديوار شهدا مدفون گرديد.