16- شرح مختصر الاصول عضدى 17- شرح مفتاح العلوم سكاكى 18- شرح مواقف عضدى كه بارها در لكهنو و استانبول و دهلى و مصر و قاهره با حواشى متفرّقه از سيالكوتى و حسن چلبى و غيره بطبع رسيده است 19- صرف مير كه بزبان پارسى در علم صرف لغت عرب بوده و بجهت انتساب بمؤلف خود (مير سيد شريف) بهمين نام صرف مير معروف است اين كتاب بارها در ايران و غيره چاپ و چندين قرن است كه از كتب درسى طلّاب ميباشد 20- صغرى در منطق و رساله ديگرى نيز در منطق دارد كه نامش كبرى است و اين هردو بزبان پارسى ميباشد، اوّلى در بمبئى، دويمى نيز در بمبئى و ايران و غيره مكرّرا چاپ شده و مير شمس الدين پسر خود سيد شريف اين هردو را بعربى ترجمه كرده، ترجمه صغرى را به غره و كبرى را به دره موسوم داشته است 21- ظفر الامانى فى مختصر الجرجانى 22- فن اصول الحديث 23- فن المعما و اصوله و تصاريفه بپارسى 24- كبرى كه در ضمن صغرى مذكور شد 25- مير ايساغوجى و غير اينها. ناگفته نماند شرح مواقف مذكور فوق كه از مهمترين كتب كلاميّه ميباشد، در مبحث امامت از آن كتاب گويد: جفر و جامعه دو كتاب است از حضرت على بن ابيطالب ع كه در آنها تمامى حوادث دهر را تا انقراض عالم بطريقه علم حروف بيان فرموده و ائمّه اطهار ع هم كه از اولاد او بودند آنها را ميدانستند. در روضات الجنّات بعد از نقل اين جمله گويد: بخاطرم ميرسد كه سيد شريف بعد از اين فقره قضيه استخراج كردن حضرت رضا ع شرح حال خود با مأمون عباسى و كشته شدن او با انگور مسموم را نيز مذكور ميدارد. قاضى نور اللّه شوشترى، سيد شريف را نيز مثل اغلب مشاهير اهل سنّت از شيعه شمرده و استشهاد مينمايد باينكه شاگرد او سيد محمد نوربخش و شيخ محمد ابن ابى جمهور احسائى از فقهاى اماميّه بتشيّع وى تصريح كرده‌اند، نيز قاضى گويد كه جميع ارباب فضل و كمال از زمان خود سيد شريف تا اين زمان طفيلى و عيال كمالات و مصنّفات وى ميباشند. (بماهتاب چه حاجت شب تجلّى را). اما سيد شمس الدين محمد پسر سيد شريف، شيعى و ميرزا مخدوم پسر شمس الدين سنّى ناصبى (چنانچه در ذيل عنوان شمس الدين محمد بن على خواهد آمد)