بمناسبت عدم اطّلاع برموز و نكات فارسى، در آن شرحها دوچار خطاياى بسيارى گرديده است. در طبّ نيز تأليفى داشته و سه ديوان تركى هم دارد و در سال نهصد و شصت و نهم هجرت درگذشت. (ص 34 ج 4 فع و 2558 ج 4 س)

سروش ميرزا محمد على بن قنبر على‌

- اصفهانى سدهى، از فحول شعراى عهد ناصر الدّين شاه قاجار و در اصل، از بلوك سده اصفهان بود.

در خود آن شهر تحصيل كمالات نمود، عاقبت بمدلول اينكه- بكان خويش درون، بى‌بها بود گوهر- در اكثر بلاد ايران مسافرتها كرد، تا به تبريز رسيده و بدربار ناصر الدّين شاهى كه در آن اوان وليعهد دولت ايران بوده راه يافت، در مراحل مدحت و خدمت مى‌شتافته تا بعد از جلوس شاه معظم در سلك خدّام آستان منسلك شد، در اثر عنايات و توجّهات ملوكانه بقوّت طبع شعرش افزوده گرديد، بلقب شمس الشعراء مفتخر و به ثروت بسيارى نايل آمد، بسيارى از غزوات حضرت امير المؤمنين ع را بنظم درآورده و مدايحى درباره آن حضرت گفته كه از آن جمله است:

بسال هزار و دويست و هشتاد و پنج هجرى قمرى در پنجاه و هفت سالگى در تهران درگذشت.

از آثار مهمّه او، بنوشته استاد مسلّم وقت آقاى محمد قزوينى، ترجمه پارسى اشعار عربى الف ليله عربى است كه بجاى اشعار عربى آن كتاب در بعضى جاها بمناسبت مقام از اشعار مشهور شعراى فارس درج و در بعضى جاهاى ديگر نيز اشعار عربى آن كتاب را بشعر فارسى فصيح و مليح خودش ترجمه كرده چنانچه متن عربى نثرى آن كتاب را نيز ملّا عبد اللّطيف طسوجى پدر مظفّر الملك به نثر فصحيح فارسى درآورده است.

(ص 184 ج 2 مع و غيره)