2- حدائق الحقائق و يا موافق كشف الظّنون حقائق الحدائق و آن كتابى است مختصر در شعر و عروض و قافيه و قواعد اشعار فرس. آن را نيز براى سلطان اويس مذكور تأليف و بمنوال حدائق السحر رشيد وطواط ميباشد بلكه بنوشته بعضى از اهل فضل، شرح حدائق السحر است و نام حقائق الحدائق نيز كه از كشف الظّنون نقل شد همين معنى را تأييد مينمايد و در آخر همين كتاب گويد:

يك نسخه خطّى از همين كتاب بشماره 268 قفسه مدرسه صدر در كتابخانه مدرسه سپهسالار جديد تهران موجود است. وفات شرف الدين در سال هفتصد و نود و پنجم هجرت واقع گرديد.

(ذريعة و كف و 2849 ج 4 س)

شرف الدين سخاوى‌

، بعنوان سخاوى على بن اسمعيل مذكور شد.

شرف الدين سعدى،

بعنوان سعدى شيرازى نگارش يافته است.

شرف الدين شفائى، حسن اصفهانى‌

- بهمين عنوان شفائى خواهد آمد.

شرف الدين شقروه، عبد المؤمن بن هبة اللّه‌

- مغربى اصفهانى، ملقّب بشرف الدين، معروف بشقروه و شرف اصفهانى، از عرفا و شعراى ايران ميباشد كه بمناسبت حاضرجوابى و بديهه‌گوئى و تيززبانى ملك الشعراى عصر خود بود، كتاب اطباق الذهب فى المواعظ و الخطب از او است كه بامر بعضى از اولياء اللّه در مقام معارضه با كتاب اطواق الذهب زمخشرى تأليفش داده است. اين كتاب بصد مقاله در پند و مواعظ و شرح حال اصناف خلائق مشتمل و در لاهور و بيروت و مصر و قاهره چاپ شده و دو نسخه خطّى آن نيز بشماره 3348 و 3350 در كتابخانه مدرسه سپهسالار جديد تهران موجود است.

اما لفظ شقروه كه شهرت صاحب ترجمه است بنوشته اكثر، با شين نقطه‌دار و قاف است ولى از تاريخ گزيده شفروه نقل شده كه بعوض قاف حرف ف باشد، از تذكره دولتشاهى نيز سفروه نقل شده كه با فا و سين بى‌نقطه باشد و ظاهر بعضى، تردّد اين لغت مابين شقروه و شقوره ميباشد و بهرحال وجه اين شهرت بدست نيامد. در رياض العارفين تحت عنوان‌