را در سال 724 ه قمرى شرح كرده و اصل و شرح در قاهره چاپ شده است 6- الهادى كه شرح تصريف مذكور است. سال وفاتش بدست نيامد لكن چنانچه معلوم شد بسال 655 ه قمرى در قيد حيات بوده است و بنوشته ذريعة در همان سال وفات يافت. نام صاحب ترجمه موافق مشهور عبد الوهاب بن ابراهيم است چنانچه مذكور داشتيم و از بعض مواضع كشف الظنون ظاهر ميشود كه ابراهيم بن عبد الوهاب است. (كف و 977 مط)

زنجانى سيد ميرزا عبد الواسع بن سيد محمد بن ابى القاسم‌

- حسينى زنجانى، از اكابر علماى اماميّه ميباشد كه بسال 1291 ه قمرى در زنجان وفات يافته و از تأليفات او است:

1- الاجتهاد و التقليد 2- حاشيه رياض المسائل 3- حاشيه قوانين الاصول.

(مواضع متفرقه از ذريعة)

زنجانى ملا على‌

- قارپوزآبادى، قزوينىّ الاصل و الولادة، زنجانىّ المسكن و المدفن، از اكابر علماى اماميّه اواخر قرن سيزدهم هجرت ميباشد كه فقيه اصولى رجالى واعظ اديب و از تلامذه شيخ محمد تقى صاحب هداية المسترشدين آتى الترجمة و از معاصرين شيخ مرتضى انصارى و نظائر وى بود بعضى از اجلّه او را باستاد مذكورش ترجيح داده و باوجود او تقليد وى را جايز نميدانسته‌اند و حاج ميرزا حبيب اللّه رشتى و بعضى ديگر از اكابر وقت از تلامذه وى ميباشند. صاحب ترجمه مدّتى در قزوين مشغول تدريس و تأليف و فتوى و ارشاد بوده و اخيرا بزنجان مهاجرت نمود و بانجام وظائف دينيّه اشتغال داشت تا بعد از اشتعال نائره فتنه بابيّه بكربلاى معلّى رفت، بفاصله هفت سال كه آن نائره خاموش گرديد در سال هزار و دويست و شصت و هفت باز بزنجان عودت نمود، مدرسه‌اى عالى و مسجد بزرگى چهل ستونى بنا نهاد و بقرار سابق بانجام همه‌گونه خدمات دينيّه اشتغال داشت تا در هشتم محرم سال هزار و دويست و نود تمام هجرى قمرى در هشتاد و يك يا نود سالگى بدرود جهان گفت و در بقعه خود در مقبره سيد ابراهيم مدفون گرديد و تأليفات نافعه از خود بيادگار گذاشت: