يا بنوشته بعضى در سال مابعدى آن 687 ه قمرى (خفز) بوده و سيد شريف حيرجانى آتى الترجمة نخستين كسى است كه او را بنجم الائمّة ملقّب داشته است.

(ص 287 ت و 141 هب و 499 ملل و 117 لس و غيره)

رضى اصفهانى‌

- بعنوان آقا رضى اصفهانى مذكور شد.

رضى انصارى يا شاطبسى محمد بن على بن يوسف‌

- انصارى شاطبى نحوى لغوى، ملقّب برضى الدين، معروف برضى، مكنّى بابو عبد اللّه، در فنّ لغت امام عصر خود بود، در قاهره بديگران تقدّم داشت، حاشيه بر صحاح جوهرى نوشته و تكميلش نموده و بسال ششصد و هشتاد و شش از هجرت در قاهره درگذشت. ابو حيّان مشهور آتى الترجمة در مرثيه‌اش گفته است:

او غير از شاطبى قارى است كه نامش قاسم بوده و خواهد آمد.

(سطر 23 ص 287 و 11/ 111 ت)

رضى‌

صاغانى، حسن بن محمد بعنوان صاغانى خواهد آمد.

رضى على بن سعيد يا غزنوى‌

در زير بعنوان رضى لالا مذكور است.

رضى قدسى‌

- همان رضى ابو بكر بن عمر مذكور در فوق است.

رضى قزوينى، محمد بن حسن‌

- بعنوان آقا رضى قزوينى نگارش يافته است.

رضى قسطنطينى‌

- بعنوان رضى ابو بكر بن عمر در بالا ذكر شد.

رضى لالا، على بن سعيد بن عبد الجليل‌

- غزنوى جوينى، از اكابر عرفا و صوفيّه، از مريدان شيخ نجم الدين كبرى، عموزاده يا نوه عموى حكيم سنائى، يا نتيجه خود سنائى و جدّش عبد الجليل پسر وى بوده است. لالا، در كثرت مجاهدة و رياضت و ترك دنيا اوحد عرفا بود، مسافرتها كرده و بفيض حضور اكابر مشايخ طريقت نايل و از دست صد و بيست و چهار يا شصت و چهار تن از ايشان‌