كه بسيار سريع الانشاء و تيز قلم و بحسن خط مشهور بود، شعر عربى را نيز بسيار خوب مى‌گفت، كتاب البشائر النبوية و كتاب غاية الوصول فى مدح الرسول و غير اينها از تأليفات وى ميباشد، عاقبت در نتيجه تفتين و حسد رقبا از قدس در دمشق احضار و محكوم بحبس و تأديب گرديد لكن بواسطه شفاعت سيد محمد خليل مرادى آتى الترجمة معاف و چند روزى مهمان وى شد، باز بقدس برگشته و در آخر شعبان 1200 ه قمرى (غر) در پنجاه سالگى درگذشت. (ص 72 ج 2 سلك الدرر)

خالدى داود بن سليمان‌

- بغدادى، نقشبندىّ المسلك، در هيجده سالگى در بغداد تدريس ميكرد، چند سال هم در مكّه مشغول علم و عبادت شد و اخيرا هم باز در بغداد بناى تدريس و ارشاد عباد را گذاشت و از تأليفات او است:

1- اشد الجهاد فى ابطال دعوى الاجتهاد 2- بيان الدين القيم فى تبرئة ابن تيمية و ابن قيم 3- صلح الاخوان 4- المنحة الواهبية فى رد الوهابية. بسال 1299 ه قمرى (غرصط) در شصت و نه سالگى درگذشت و همه آنها در بمبئى چاپ شده است.

(ص 814 مط)

خالدى سعيد بن هاشم‌

- بعنوان ابو عثمان سعيد، در باب كنى خواهد آمد.

خالدى محمد بن نصر

- بعنوان ابن القيسرانى در باب كنى خواهد آمد.

خالدى محمد بن هاشم‌

- در باب كنى بعنوان ابو بكر خواهد آمد.

خالديان‌

موافق آنچه در تحت عنوان ابو بكر محمد بن هاشم در باب كنى خواهد آمد عبارت از او و برادرش سعيد است كه وى نيز بعنوان ابو عثمان نگارش خواهد يافت.

خالصى‌[1]

خالصى حاج شيخ مهدى‌

- خالصىّ الاصل، كاظمىّ المسكن، خراسانى المدفن، از افاضل قرن حاضر چهاردهم هجرت ميباشد بلكه‌

[1]- خالصى- منسوب است بخالص و آن ناحيه بزرگى است در سمت شرقى بغداد بطرف باروى شهر.