فشاركى بوده است. پس از وفات آخوند خراسانى به حاير شريف مشرّف و بناى تدريس گذاشتند تا آنكه در سال 1332 ه قمرى از كربلا به سلطان‌آباد ايران مراجعت نمود و در 1340 ه قمرى به قم مشرف و حوزه علميّه آن بلده طبيّه را تشكيل داد. در اثر اهتمام تمام آن علّامه ثانى شماره طلاب و محصلين علوم دينيّه در حدود پانصد تن بوده و تمامى وسائل لازمه ايشان از بركت توجهات آن وجود مقدّس فراهم و هريك از ايشان بفراخور استعداد علمى و عملى خود وظيفه‌اى مقرّرى داشته است و بالجمله صاحب ترجمه از مراجع تقليد شيعه و حامل لواى رياست دينيه بود و در نشر علوم اسلاميه و معارف الهيّه مساعى جميله بكار برد تا آنكه شب شنبه هفدهم ذيقعده سال 1355 ه قمرى در آن بلده طيبه قرين رحمت الهى گرديد و در مقبره مخصوص سمت بالاى سر حضرت معصومه (ع) مدفون شد كه مدفنش مزار صغار و كبار ميباشد و آقاى سيد صدر الدين (صدر) كه اكنون از مراجع اين بلده ميباشد در ضمن چند بيتى كه در وفاتش گفته در تاريخ وفاتش فرمايد (لدى الكريم حل ضيفا عبده)- «1355». حاجى شيخ عبد الكريم حائرى- 6

تأليفات او: 1- تقريرات كه تقريرات استاد خود سيد محمد فشاركى را در قيد تحرير آورده 2- درر الفوائد فى الاصول كه سه مرتبه در ايران چاپ شده و آن را از تقريرات نامبرده استخراج كرده است. 3- كتاب الرضا ع 4- كتاب الصلوة كه در تهران چاپ شده است. 5- كتاب المواريث 6- كتاب النكاح.

تأسيسات آثار خيريه: 1- بيمارستان قم 2- قبرستان تازه قم در كنار رودخانه 3- غسّال‌خانه قبرستان مذكور 4- تعميرات مدارس قم و ساختمان مرتبه فوقانى‌