آلوسى سيد نعمان-

بن محمود، ملقب به خير الدين و مكنى به ابو البركات، از فضلاى عصر حاضر ما است كه نسبت به حفظ دين و ملت بسيار متعصب و به مطالعات علميّه حريص بود. كتاب الاجوبة العقلية لاشريفة الشريعة المحمدية و كتاب جلاء العينين فى محاكمة الاحمدين (كه در آن كتاب انتقادات احمد بن حجر هيثمى را كه بر احمد بن تيميه وارد آورده رد كرده است) و همچنين كتاب الجواب الفسيح لما لفقه عبد المسيح و كتاب غاية المواعظ و مصباح المتعظ و قبس الواعظ از تأليفات او بوده و در سال هزار و سيصد و هفده هجرت (1317 ه) در شصت و پنج سالگى درگذشت و او را هم ابن الالوسى نيز مى‌گفته‌اند. (ص 7 مط)

آل هر

در ضمن ترجمه هر اشاره خواهد شد.

آمدى‌[1]

آمدى حسن بن بشر بن يحيى-

يا بحر، كاتب نحوى بصرى آمدى الأصل، ابو القاسم الكنية، معاصر ابن النديم بوده و به زجاج و اخفش و ابن السراج و ابن دريد و نفطويه و ديگر اكابر وقت تلمّذ نموده و شعر خوب هم مى‌گفته است و كتب نافعه بسيارى تأليف داده كه از آنجمله است:

1- شدة حاجة الانسان الى ان يعرف قدر نفسه 2- كتاب فعلت و افعلت 3- المختلف و المؤتلف فى اسماء الشعراء 4- معانى شعر البحترى 5- الموازنة بين ابى تمام و البحترى كه در هزار و دويست و هشتاد و هفت هجرت (1287 ه قمرى) در مصر چاپ شده 6- نثر المنظوم و غير اينها و در سال سيصد و هفتاد و يك هجرت (371 ه قمرى) در بصره درگذشت.

(ص 219 ت و 221 ف و 9 مط و 75 ج 8 جم)

آمدى شيخ سليمان-

عالم عارف متقى، از اكابر عرفا كه در شهر آمد متولد و در سيروسلوك در طريقت خلوتيّه قدم زده و مرشد سلطان سليم خان‌

[1]- آمدى- منسوب به آمد (بكسر ميم) شهرى است بزرگ و مستحكم و قديم، در ميان فرات و دجله از دياربكر كه مجاور بلاد روم بوده و دجله بر اكثر آن احاطه نموده است. اين شهر بنام بانى خود آمد بن مالك موسوم شده، چنانچه شهر سنجار از بلاد جزيره بنام بانى خود سنجار بن مالك كه برادر آمد مذكور است موسوم گرديده است و در اين‌جا چند تن از مشاهير همين عنوان (آمدى) را ثبت اوراق مينمايد. (ص 175 فوائد البهية)