ميباشد لكن بجهت جهالت تاريخ حيات و وفات ايشان از ترجمه حالشان صرف‌نظر كرده و بشرح حال چندى ديگر از افاضل علم و ادب كه بهمين عنوان جوهرى شهرت دارند مى‌پردازيم و از چهار تن نامبرده نيز كه شرح مختصرى از وى در دست هست فقط جوهرى زرگر است اينك در زير بذكر او نيز خواهيم پرداخت و اما جوهرى در اصطلاح علماى رجال، بفرموده وافى قاسم بن محمد و بفرموده مجلسى محمد بن زكريا ميباشد و شرح‌حال هردو موكول بكتب رجاليه است.

جوهرى [ميرزا ابراهيم‌]

ميرزا ابراهيم، (يا ميرزا محمد باقر) مؤلف كتاب طوفان البكاء فى مقاتل الشهداء، هروىّ الاصل، قزوينى المسكن، اصفهانى المدفن، از ائمّه كلام فارسى، در نظم و نثر ماهر و شاعرى است مرثيه‌گوى و متخلّص بجوهرى كه از كثرت اشتهارش كتاب مذكور او نيز بجوهرى شهرت يافته است، در سال 1253 ه قمرى و يا در هزار و دويست و چهل و اندى در اسپهان درگذشت و درميان گورستان آب‌پخشان از توابع كوى بيدآباد مدفون شد. در روى قبرش اشعارى حجارى شده كه سه بيت از آنها را انتخاب مينمايد و نامش بفرموده روضات محمد باقر و بنوشته بعضى ديگر ميرزا ابراهيم بن محمد باقر است.

(س 31 ص 111 ت و 121 هب و غيره)

جوهرى احمد بن عبد العزيز-

كوفى، مكنّى بابو شبل، شيخ متقدّم بارع ثقة و كثير الادب و ممدوح محدّثين ميباشد، كتابهاى او را از خودش روايت مى‌كنند. صاحب كتاب السقيفة است و ابن ابى الحديد از آن كتاب بسيار نقل مى‌كند.

(كتب رجاليه و سطر 27 ص 111 ت)

جوهرى احمد بن محمد بن عبد اللّه-

در باب كنى بعنوان ابن عياش خواهد آمد.

جوهرى اسمعيل بن حماد-

نيشابورى المسكن و المدفن، فارابىّ الاصل و المولد، جوهرى الشهرة، ابو نصر الكنية، در علم و فطانت و