غزليّات او است:

و نيز از او است:

جلاير، در سال نهصد و بيست و پنجم (925 ه ق) درگذشت.

در توضيح معنى طفيلى (كه مهمان ناخوانده را گويند) مى‌نگارد: ميدانى در مجمع الامثال در تحت عنوان اوغل من طفيل گويد كه طفيلى بزعم اصمعى، كسى است كه بى‌دعوت وارد مجلس قوم گردد، از طفل (بر وزن سخن) اشتقاق يافته كه آمدن ظلمت شب را اطلاق ميكنند و يا موافق قول ابو عمر و طفل (بر وزن عمل) خود ظلمت را گويند:

از ابو عبيده نقل كرده است كه طفيل نام مردى بوده از كوفه كه پسر دلان از نژاد بنى عبد اللّه بن غطفان بود، بحكم عادت در مهمانى‌ها و مجالس وليمه بدون دعوت حاضر ميشد و بهمين جهت به طفيل الاعراس و طفيل العرائس شهرت داشت، از آن‌رو كه پايه‌گذار اين عمل و نخستين كسى بوده است كه اين كار پست ناخوانده رفتن از وى سر ميزده ضرب المثل شد و اوغل من طفيل از امثال دائره گرديد و هركس را كه اين‌چنين بود بجهت انتساب بوى طفيلى گفتند. مخفى نماند كه اعراب باديه‌نشين، مهمان ناخوانده حاضر مجلس طعام را وارش و حاضر مجلس شراب را واغل نامند و اهالى شهر، اوّلى را نيز واغل گويند و مثل مذكور نيز از همين كلمه واغل مأخوذ گرديده چنانكه شاعر گويد:

در اقيانوس گويد: پدر طفيل مذكور زلال بوده و ديگرانرا نيز بجهت انتساب او طفيلى گفتن اصطلاح مخصوص اهل عراق است و در زبان عربى شخص همچنانى را وارش و واغل گويند.

(ص 264 سفينه و 1828 ج 3 و 3015 ج 4 س و 701 مجمع الامثال)

جلدكى ايدمر بن عبد اللّه-

يا ايدمر بن علىّ بن ايدمر جلدكى مصرى، (يا نام و نسب و لقب او عزّ الدين، على بن ايدمر بن على بن‌