بهاء الدين [عبد اللّه بن عبد الرحمن بن عبد اللّه‌]

عبد اللّه بن عبد الرحمن بن عبد اللّه، در باب كنى بعنوان ابن عقيل خواهد آمد.

بهاء الدين [على بن رستم بن هردوز]

على بن رستم بن هردوز، در باب كنى بعنوان ابن الساعاتى مذكور ميشود.

بهاء الدين [على بن عيسى اربلى‌]

على بن عيسى اربلى، بعنوان اربلى مذكور افتاد.

بهاء الدين [فاضل هندى محمد بن حسن‌]

فاضل هندى محمد بن حسن، بهمين عنوان فاضل هندى خواهد آمد.

بهاء الدين [كاتب زهير بن محمد]

كاتب زهير بن محمد، در زير بعنوان بهاء الدين مهلبى مذكور است.

بهاء الدين [كاتب محمد بن حسن‌]

كاتب محمد بن حسن، در زير بعنوان بهاء الدين محمد بن حسن بن محمد بن على مذكور است.

بهاء الدين [محمد بن ابراهيم‌]

محمد بن ابراهيم، در باب كنى، بعنوان ابن نحاس خواهد آمد.

بهاء الدين محمد بن احمد ابشهى يا بهاء الدين محمد بن احمد ايشهى‌

بعنوان شهاب الدين محمد بن احمد خواهد آمد.

بهاء الدين [محمد بن حسن بن محمد اصفهانى‌]

محمد بن حسن بن محمد اصفهانى، بعنوان فاضل هندى خواهد آمد.

بهاء الدين محمد بن حسن بن محمد بن على بن حمدون-

كاتب بغدادى، كنيه‌اش ابو المعالى، لقبش كافى الكفاة است از فضلاى ادبا بود، كتاب تذكره او كه در اشعار و نوادر و تاريخ و ادبيّات است مشهور و در رشته خود بى‌نظير است روز سه‌شنبه يازدهم ذى القعده پانصد و شصت و دو يا هفت از هجرت (562 يا 567 ه قمرى) در بغداد، در زندان مستنجد باللّه سى و دوّيمين خليفه عباسى (555- 566 ه ق) كه بجهت بعضى از محتويات كتاب مذكورش زندانى بوده درگذشت و در مقابر قريش مدفون گرديد.

خانواده‌اش هم در فضل و رياست مشهور است، كتاب مذكور او را گاهى تذكره حمدونيه، زمانى تذكرة الادب و بعضا تذكره ابن حمدون نامند. (ص 96 ج 2 كا و 26 ج 4 ذريعه)

بهاء الدين [محمد بن حسين بلخى‌]

محمد بن حسين بلخى، بعنوان سلطان العلماء محمد بن حسين، خواهد آمد.