1- جالية الكدر باسماء اصحاب سيد الملائك و البشر، منظومه‌اى است جامع اسامى اهل بدر واحد 2- جنى الدانى فى مناقب الجيلانى 3- قصة المعراج 4- مولد النبى ص كه بمولد برزنجى مشهور است. در سال هزار و صد و هفتاد و هفت هجرت (1177 ه قمرى) در مدينه وفات يافت و در بقيع مدفون گرديد. (ص 549 مط).

برزنجى محمد بن عبد الرسول-

شافعى شهرزورى، نسبش بحضرت امام حسن مجتبى ع مى‌پيوندد. از اكابر علماى شافعيّه بود، ببلاد بسيارى سفرها كرد، از افاضل هر ديارى استفاده‌ها نمود، عاقبت در مدينه منوّره رحل اقامت افكند بتدريس پرداخت و رياست علمى بدو منتهى شد. تأليفات او بدين شرح است:

1- الاشاعة لاشراط الساعة 2- خالص التلخيص كه مختصر تلخيص مفتاح است 3- الضاوى على صبح فاتحة البيضاوى 4- مرقات الصعود فى تفسير اوائل العقود 5- نواقض الروافض.

در اوّل محرّم سال هزار و صد و سه از هجرت در شصت و سه سالگى در مدينه وفات يافت.

(ص 549 مط و 65 ج 4 سلك الدرر)

برزون‌

در اصطلاح رجالى، جعفر بن شبيب است و شرح حالش در كتب رجاليه ميباشد.

برزويه (بفتح اول و سوم و چهارم و سكون باقى) احمد بن يعقوب بن يوسف نحوى-

كنيه‌اش ابو جعفر، شهرتش برزويه، و غلام نفطويه بود، در سال سيصد و پنجاه و چهار از هجرت (354 ه قمرى) در عهد المطيع باللّه بيست و سومين خليفه عباسى 334- 363 ه ق درگذشت. (ص 152 ج 5 جم)

برزهى شيخ زين الدين محمد بن قاسم-

فقيه فاضل بود، اقوالى از وى در كتب فقهيّه استدلاليه منقول است و شرحى ديگر بدست نيامد.

برزه- (بر وزن جعفر) ديهى است از توابع بيهق از نواحى نيشابور.

(ص 67 ج 2 ملل و 105 هب)

برسى شيخ رجب-

بعنوان حافظ رجب، نگارش خواهد يافت.