بود و پرسش‌هاى مشكل دهريها و طبيعى مذهبان را پاسخ متقن و متين ميداد. تأليفات وى بدين شرح است:

1- الارشاد فى اصول الدين 2- الاساليب فى الخلاف الغيابى كه يك نسخه‌اش در خزانه مصر و نسخه ديگر برقم 1500 در خزانه اياصوفياى استانبول موجود است 3- البرهان در اصول فقه 4- تلخيص التقريب 5- الشامل در اصول دين 6- العقيدة النظامية 7- غنية المسترشدين 8- غياث الامم در امامت 9- اللمع 10- مدارك العقول 11- مغيث الخلق فى اختيار الحق 12- نهاية المطلب فى دراية المذهب. صاحب ترجمه از حافظ ابو نعيم اصفهانى اجازه داشته و شب چهارشنبه بيست و پنجم ربيع الاخر سال چهارصد و هفتاد و هشت از هجرت (478 ه ق) در ديه بشتنقان در يك فرسخى نيشابور درگذشت، جنازه‌اش به نيشابور نقل و در خانه خودش دفن شد و بنوشته ابن خلكان بعد از چند سال بيرونش كرده و بكربلاى معلّى نقل داده و در نزد پدرش دفن نمودند. روز وفات او منبرش را شكستند، بازارها را بستند، چهارصد تن از شاگردان او دوات و قلم را شكسته و يك سال در عزاى وى نشستند. شرح‌حال پدرش نيز بعنوان جوينى خواهد آمد.

(ص 463 ت و 258 ج 1 فع و 312 ج 1 كا و 190 صف و 1855 ج 3 س و 467 مط و 55 تذكرة النوادر)

امام الحرمين شيخ ميرزا محمد بن عبد الوهاب-

همدانى كاظمى، ملقب بامام الحرمين، از اكابر علماى شيعه بود. كتاب فصوص اليواقيت و كتاب الاجازات (كه در آن اجازات مشايخ خود را كه اكثر آنها در سال 1283 ه قمرى از علماى اصفهان ارسال شده است نگارش داده) از تأليفات او است و در سال هزار و سيصد و سه از هجرت وفات يافت.

(ص 129 ج 1 ذريعه)

امام الدين ابو القاسم عبد الكريم بن ابى سعيد محمد-

بعنوان رافعى خواهد آمد.

امام رازى محمد بن عمر بن حسين-

بعنوان فخر رازى نگارش خواهد يافت.

امام ربانى احمد فاروقى-

در تحت عنوان فاروقى خواهد آمد.

امام شاطبى قاسم بن فيره-

بعنوان شاطبى نگارش خواهد يافت.

امام شافعى محمد بن ادريس-

بعنوان شافعى مذكور خواهد شد.