اگر در اقتصاد، روان‌شناسي اجتماعي، دين و اخلاق از تعامل عقلاني، چگونگي ارتباط فرد با محيط و کيفيت رسيدن به غايت انساني سخن به ميان مي‌آيد، همه و همه بر پايه‌ي نگرش خاص در باب انسان است؛ از اين رو انسان‌شناسي بر ساير علوم و معارف بشري تقدم دارد. از طرف ديگر، مسائلي در دانش‌هاي مختلف، مخصوصاً روان‌شناسي، جامعه‌شناسي، و روان‌پزشکي مطرح‌اند که حل آن‌ها به حل تخصصي مسائل ريشه‌اي در انسان‌شناسي به معناي خاص بستگي دارد؛ هم‌چون: بحث ساحت‌ها و ابعاد مختلف وجود انسان، مسئله‌ي فطرت و فطريات آدمي، گزاره‌ي ارتباط روح و بدن و ..

شايان ذکر است که، انسان‌شناسي نيز مي‌تواند از جهاتي متاثر از مکاتب فلسفي باشد؛ براي مثال، کسي که طرز تفکر ماترياليسمي دارد و فقط به عالم مادي معتقد است، طبيعتاً در باب انسان نيز گرايش تک بعدي پيدا مي‌کند و به طور کلي ساحت تجرد را از او نفي مي‌کند.

4. بحران‌هاي انسان‌شناسي

امروزه بحران‌ها و معضلات خاصي در انسان‌شناسي ظهور کرده است که به برخي از