سيوطى در نوع 18 , از( اتقان) بسندى حسن بن عبدخير [1] روايت كرده است كه على عليه السلام فرمود :

( چون پيامبر خدا صلى الله عليه و آله چشم از جهان فانى فرو بست عهد كردم كه ردايم را جز براى نماز جمعه بدوش نگيرم تا اينكه قرآن را جمع كنم , و با چنين تصميمى آن را گردآورى كردم) .

باز به طريق ديگرى روايت كرده كه محمد بن سيرين از عكرمه نقل كرده است كه چون مراسم بيعت با ابوبكر پايان يافت على ابن ابى طالب خانه نشين شد , به ابوبكر گفته شد كه او بيعت با تو را دوست نداشت , ابوبكر او را احضار كرد . . . تا اينكه گويد ابوبكر به آن حضرت گفت : چه باعث شده كه از من كناره گرفته ا ى ؟ فرمود :

ديدم ممكن است چيزهائى در كتاب خدا افزوده شود با خود گفتم كه ردايم را نپوشم جز براى نماز تا اينكه قرآن را جمع كنم .

ابوبكر به او گفت : خوب نظرى دارى .

محمد گويد : به عكرمه گفتم : آيا همچنانكه در آغاز نازل شده بود آن را گرد آورد . پاسخ داد : اگر بشر و پرى دست بدست هم