خداى تعالى فرموده :

( انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون ) . [1]

در اين آيه چند تأكيد بكار رفته است :

1 جمله اسميه است .

2 چهار ضمير در آن است كه همه به خداوند بر مى گردند .

3 تكرار ( ان ) تأكيد ثقيله .

4 در آمدن( لام) تأكيد در خبر ان دوم .

5 و اسميه بودن خبر هر دو( ان) .

6 تقديم مجرور بر متعلقش .

مراد از( الذكر) قرآن كريم است ( لام ) عهد ذكرى است[ يعنى : همان( ذكرى) كه در آيات جلوتر از آن ياد شد] چون در آيات قبل فرموده است :

( و قالوا يا ايها الذى نزل عليه الذكر انك لمجنون لو ما تاتينا بالملائكة ان كنت من الصادقين ما ننزل الملائكة الا بالحق و ما كانوا اذا منظرين انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون ) . [2]