و صدها نمونه ديگر كه آوردن آنها از حوصله اين مقال بيرون است و باعث شد كه عده اى كوركورانه با همين ريسمان محكم الهى خود را به چاه تطبيق افكندند . با اين همه طرفداران آنها چون فخر رازى [1] و ديگران قول تحريف قرآن را به شيعيان نسبت مى دهند و حال آنكه چنانچه در همين رساله خواهيد خواند تمام دانشمندان بنام شيعه منكر چنين عقيده اى مى باشند و لغزش فكرى چند تن معدود را نمى شود به حساب يك مذهب آورد .

چه خوب است كه در اين زمينه بيشتر سخن نگويم چون اين بحث بطور مستوفى در همين رساله اى كه در پيش رو داريد بيان گرديده است .

اين نوشتار كه به نام ( فصل الخطاب فى عدم تحريف كتاب رب الارباب ) به قلم محققانه استاد گرامى حضرت آية الله آقاى حسن زاده آملى - دام ظله العالى - به زبان تازى بود و پارسى زبانان از فيوضات آن محروم بودند به فرموده جناب آقاى اصلانى - زيد عزه العالى - اينجانب آن را به زبان پارسى برگرداندم تا انشاء الله مشعلى باشد در مسير پر ابهام اين موضوع و من درباره شيوائى و زيبائى مطالب و استنتاجات صحيح و مفيد از آنها و مزاياى فراوان ديگر آن سخن نمى گويم چون پرتو معنويت از آن مى تابد , و گواه عاشق صادق در آستين باشد . فقط چند نكته را ياد آور مى شوم :

1 ) هر جا به آيه اى استشهاد گرديده بود خود آيه را در متن