اين سخن را همه پسنديدند , و قرار بر آن نهادند همين را حربه تبليغ ضد پيغمبر قرار دهند , و سپس از دور وليد پراكنده شدند و از آن پس سر راه كاروانيان مى نشستند , و به هر كه برخورد مى كردند مى گفتند : مبادا به او نزديك شوى كه او چنين است .

خداوند درباره وليد اين آيات را نازل كرد :

( ذرنى و من خلقت وحيدا ) .

( و جعلت له مالا ممددا ) .

( و بنين شهودا ) .

( و مهدت له تمهيدا ) .

( ثم يطمع ان ازيد ) .

( كلا انه كان لاياتنا عنيدا ) .

( سأرهقه صعودا ) .

( انه فكر و قدر ) .

( فقتل كيف قدر ) .

( ثم قتل كيف قدر ثم نظر ) .

( ثم عبس و بسر ) .

( ثم ادبر و استكبر )

( فقال ان هذا الا سحر يؤثر ) .

( ان هذا الا قول البشر . . . ) . [1]