نام کتاب : ترجمه و شرح مصباح الشريعة نویسنده : گيلاني، عبدالرزاق جلد : 1 صفحه : 606
بد كار و ضايع روزگار را به منتقم حقيقى گذارد.
دوم- به فروتنى و تواضع
با مردم سر كردن، و از شيمه كبر و عجب محترز بودن.
سوم- به كرم و سخا بودن
و از شريطه توسّط و اقتصاد منحرف نشدن.
چهارم- با همه خلايق
مهربان بودن و از عداوت و كينه و بغض، مجتنب بودن.
پنجم- معاشرت و اختلاط
را از غبار نفاق و لوث تصنّع، خالص داشتن.
ششم- به صفت عدل موصوف
بودن و از رذيله ظلم و ستم، تنحّى نمودن.
هفتم- ملازم خاموشى يا
نصفت بودن (على اختلاف النّسخ) و به مضمون بلاغت مشحون،
«من كثر كلامه كثر
خطاؤه».
، عمل نمودن.
و اصول معاملة الدّنيا
سبعة، الرّضا بالدّون، و الايثار بالموجود، و ترك طلب المفقود، و بغض الكثرة، و
اختيار الزّهد، و معرفة آفاتها، و رفض شهواتها، مع رفض الرّياسة، فاذا حصلت هذه
الخصال بحقّها في نفس، فهو من خاصّة اللَّه تعالى، و عباده المقرّبين، و اوليائه
حقّا
مىفرمايد كه: اصول
معامله هر شخص با دنيا نيز هفت است:
يكى- به اندك از دنيا
راضى بودن و در پى بسيار نبودن.
دوم- آنچه باشد از دنيا،
صرف كردن و به مصارف خير رساندن و به اهل حاجت و فقر مدد و اعانت كردن.
سوم- آنچه نباشد طلب
نكردن و در پى او نرفتن، و عمر عزيز كه سرمايه تحصيل كمالات است، در تحصيل او
نباختن و به قدر ضرورت راضى شدن.
چهارم- مال بسيار و
اقبال دنيا را مبغوض داشتن، و ادبار او را دوست داشتن، و به قليل او اكتفا نمودن،
و شكر الهى بجا آوردن.
پنجم- به زهد و ترك دنيا
و لذّات دنيا، رغبت داشتن و از حرام و شبهه مجتنب بودن.
ششم- از آفات دنيا و
مهالك وى غافل نبودن.
نام کتاب : ترجمه و شرح مصباح الشريعة نویسنده : گيلاني، عبدالرزاق جلد : 1 صفحه : 606