در خبرى آمده است: «دعاها (ى بازماندگان) در طبقهايى از نور بر مردگان عرضه مى‌شود.»«40»

امّا اينكه بعضى گفته‌اند: چه بسيار فرزندانى كه صالح نيستند، تأثيرى در مطلب ما ندارد، زيرا بنده مؤمن است و معمولا فرزندان مردم ديندار صالحند، بخصوص اگر بر تربيت آنان همّت گمارد و آنها را وادار به صلاح كند. خلاصه آن كه دعاى مؤمن براى پدر و مادرش، چه فرزند نيكوكار باشد و چه تبهكار، پذيرفته مى‌شود و آنان به وسيله دعاها و خوبيهاى فرزند اجر مى‌برند، زيرا فرزند محصول آنهاست ولى به گناهان فرزند مؤاخذه نمى‌شوند، زيرا هيچ كسى بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‌كشد. از اين رو خداى متعال فرموده است: أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ من عَمَلِهِمْ من شَيْ‌ءٍ.«41»

يعنى چيزى از اعمال ايشان نكاهيم و اولادشان را باعث افزايش در احسان ايشان گردانيم.

مورد چهارم اين كه فرزند در خردسالى پيش از پدر خود بميرد: كه در اين صورت شفيع وى خواهد بود. در خبر از رسول خدا (ص) آمده است كه فرمود: «همانا طفل والدينش را به سمت بهشت مى‌كشاند.»«42»

در بعضى از اخبار آمده است: «پدر جامه كودك خود را مى‌گيرد، همان طورى كه اكنون وى جامه پدر را مى‌گيرد.»«43»

و نيز فرمود: «روز قيامت، به نوزاد گفته مى‌شود: وارد بهشت شو. او بر در بهشت مى‌ايستد و همچنان پرخشم و غضبناك است و مى‌گويد: وارد بهشت نمى‌شوم مگر اين كه پدر و مادرم همراه من باشند. خطاب مى‌رسد: پدر و مادرش را با او وارد بهشت‌