شباهت دارى! آقاى تو نافرمانى مولاى خودش را مى‌كند و تو نيز نافرمانى مولاى خودت را مى‌كنى. روزى او را خشمگين كرد گفت: مى‌خواهى تو را بزنمي برو كه آزادى.

ميمون بن مهران، مهمانى داشت. به كنيزش گفت: زود شام را بياور، و او با شتاب آمد و در حالى كه بشقابى پر از غذا در دست داشت پايش لغزيد و هر چه در بشقاب بود روى سر اربابش ريخت. ميمون به او گفت: اى كنيز مرا سوزاندى. كنيز گفت: اى آموزگار نيكى و تربيت دهنده مردم به اين سخن خداى تعالى توجه كن! گفت: خدا چه فرموده استي گفت: مى‌فرمايد: وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ«465»، گفت: تو خشم مرا فرو نشاندى. كنيز گفت: وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ گفت: از تو گذشتم. كنيز گفت: بيشتر لطف كن! كه خداى عزّ و جلّ فرموده است: وَ الله يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ گفت: تو در راه خدا آزادى.

ابن منكدر مى‌گويد: مردى از اصحاب رسول خدا (ص) غلامش را كتك زد، آن غلام چندين بار مى‌گفت: تو را به خدا! به خاطر خدا از تو درخواست مى‌كنم! و او نمى‌بخشيد، رسول خدا (ص) فرياد آن غلام را شنيد نزد او رفت. آن مرد وقتى كه رسول خدا (ص) را ديد دست نگاه داشت. رسول خدا (ص) فرمود: به خاطر خدا از تو خواست تو او را نبخشيدى، اما چون مرا ديدى دست نگه داشتىي گفت: يا رسول الله او در راه خدا آزاد است فرمود: «اگر اين كار را نكرده بودى، هر آينه آتش صورتت را مى‌سوزاند.»«466»

پيامبر (ص) فرمود: «هر گاه بنده‌اى خيرخواه مولايش باشد و خدا را خوب عبادت كند، دو مرتبه اجر دارد.»«467» وقتى ابو رافع را آزاد كردند، او گريه كرد و گفت: من دو اجر داشتم، يكى از آنها از ميان رفت.