آن نهى كرده‌اند، خداى تعالى فرموده است: إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ«42» على (ع) مى‌فرمايد: «نسبت به خانواده‌ات زياد غيور مباش كه با بدگمانى‌ات او را متهم خواهى كرد.» اما غيرت در جاى خود لازم و ضرورى است و از آن ستايش كرده‌اند.

پيامبر (ص) فرموده است: «همانا خداوند غيور است و مؤمن نيز غيرتمند است و غيرت خدا آن است كه مبادا مرد مؤمن مرتكب محرّمات الهى گردد.»«43»

مى‌گويم: در كافى از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: «خداوند تبارك و تعالى غيور است و غيرت را دوست مى‌دارد و به دليل غيور بودن خداست كه كارهاى زشت را چه آشكار و چه پنهان، حرام كرده است.»«44»

از آن حضرت است كه فرمود: «هر گاه مردى بى‌غيرت باشد دلش واژگون گردد.»«45»

امام صادق (ع) مى‌گويد: «امير المؤمنين (ع) فرمود: اى مردم عراق! به من خبر دادند كه زنان شما در بين راه مزاحم مردان مى‌شوند، آيا خجالت نمى‌كشيدي»«46» در حديث ديگرى از امير المؤمنين (ع) آمده است كه فرمود: «آيا شرم نمى‌كنيد و بر سر غيرت نمى‌آييد در حالى كه زنان شما به بازار مى‌آيند و مزاحم افراد بى‌دين مى‌شوندي»«47» از آن حضرت و از پدر بزرگوارش نقل كرده‌اند: «امير المؤمنين- صلوات الله و سلامه عليه- در نامه‌اى كه به امام حسن (ع) نوشته، مى‌فرمايد: بپرهيز از اظهار غيرت نابجا به اين ترتيب كه زن بيگناهى را مورد سرزنش قرار دهى، در نتيجه او گناه را بزرگ شمرد و به سرزنش كردن تو بى‌اعتنا شود اين عمل زنان درستكار را به نادرستى مى‌كشاند پس كار آنان را استوار كن و اگر عيبى در آنها ديدى، عيب كوچك يا بزرگ‌