(23) فك ختم فص لقمانى‌

1/ 23 بدان كه سر قرين و جفت قرار دادن اين حكمت به صفت احسانى از براى اين است كه إحسان را سه مرتبه است كه بين احكام مرتبه نخستين و بين احكام حكمت‌(1)، اتحاد و اشتراك است. پس آن دو بين آن وجه مانند دو برادرند، زيرا حكم إحسان آن است كه نخست و مقتضاى آن فعل آن چه كه سزاوار است، براى آن چه كه سزاوار است، آن چنان كه سزاوار است، مى‌باشد، و مقتضى حكمت، قرار دادن هر چيز است در جاى خود به گونه مناسب‌تر، و نگهدارى حكيم مر خويش را، و هر كس كه توان نگهدارى خويش از تصرفات ناپسند و سخنان غير مفيد و نظريات و تصورات فاسد و تباه و سفارشات و تمامى اندرزها و آداب آموزش و آموختن را دارد، داخل در احكام اين مرتبه احسانى نخستين است كه اختصاص به اين حكمت دارد.

2/ 23 و اما مرتبه دوم: آن، چيزى است كه جبرئيل از پيغمبر صلى الله‌