طرف ما نسبت به حضرت كمالى عائد نمى شود . خداى سبحان كمالات لائق را به آن
حضرت ( ص ) مرحمت كرد و مى كند , ما آن چيزى را كه از خداى سبحان مسئلت مى كنيم
, بعنوان يك علت فاعلى و واسطه در فيض سبب خير نخواهيم بود كه پيامبر
بوسيله درود ما كامل بشوند , بلكه بوسيله درود ما كمالاتشان ظاهر مى شود و علت
فياضه اش خداى سبحان است . از ما خيرى به آن حضرت ( ص ) نمى رسد , چون هر
چه ما داريم محصول تربيت ايشان است . مثل يك باغبانى كه در روز عيد دسته گلى
از باغ صاحب باغ بچيند و به صاحب باغ اهداء كند , آيا اين باغبان چيزى از خود
به صاحب باغ داده است ؟ ما به هر خيرى كه برسيم , گلهائى است كه از بوستان
رسول خدا عليه آلاف التحية و الثناء نصيب ما شده است , اگر هم يك دسته گلى
مى چينيم و به حضرتش تقديم مى كنيم از باغ او است . بنابراين درودهاى ما چيزى
نيست كه حضرت ( ص ) از آن به كمالى برسند , اما براى خود ما يك تقربى است
كه ما از آن راه به كمال نائل مى شويم . معناى صلوات فرستادن بر رسول خدا آن
است كه خدايا رحمتت را بر پيامبر و آل پيامبر نازل فرما . وقتى اين رحمت بر
حضرت نازل شد به ديگران هم مى رسد چون او مجراى فيض است . اگر بخواهد خيرى به
ديگران برسد بايد بعنوان رحمت خاصه اول بر حضرت نازل بشود تا به ديگران برسد ,
لذا على عليه السلام فرمود هر گاه حاجتى داشتيد , دعائى كرديد , چيزى از خدا
خواستيد , همراه با آن يا بعدا صلوات بر پيامبر را فراموش نكنيد . [3] زيرا
صلوات بر آن حضرت يك دعائى مستجاب است , و چون همراه صلوات حاجت خود را
خواستيد , خداى سبحان اين چنين نيست كه يكى را برآورده كند و ديگرى را برآورده
نكند , لذا گفتند اگر خواستيد دعا كنيد اول از خداى سبحان درود بر پيامبر
را مسئلت كنيد تا در پرتو اين صلوات كه يك دعائى است مستجاب , سائر دعاها
هم مستجاب بشود . لذا در برنامه هاى آموزنده امام سجاد سلام الله عليه