درس هجدهم نقش مراقبه و محاسبه در پرتو ياد معاد

در بحث هاى گذشته معلوم گرديد كه هدف از ارسال انبيا ( ع ) چه مى باشد و بيان شد كه مهم ترين عامل براى تحقق اهداف شان , ياد معاد است . صرف اعتقاد به خدا براى تحقق اهداف انبيا ( ع ) كافى نيست . انسان در سه بعد خلاصه مى شود : بعد اعتقادى , بعد اخلاقى و بعد عملى . مطلبى را معتقد مى شود , به يك وصفى متخلق مى شود و عملى را انجام مى دهد .

انسان داراى سه بعد

هر چه كه درباره انسان جستجو بكنيم از اين سه بعد بيرون نيست يا به عقيده او برمى گردد يا به اوصاف و اخلاق او و يا به اعمال او اگر انسانى معتقد بود كه تمام آن چه از او صادر مى شود زنده است و او در برابرش مسئول و اگر معتقد بود روزى هست كه به تمام عقايد و اخلاق و اعمال او رسيدگى مى شود , بديهى است چنين انسانى خود را هر لحظه در برابر يك محكمه حاضر مى بيند و آن گاه است كه مراقب و محاسب كارش مى شود . مراقب است يعنى گردن مى كشد تا ببيند چه كرده