responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 256
مى چشد . اگر يك ليوان آب را انسان چشيد , آب از بين مى رود و تمام مى شود . اين مذوق كه آب است در ذائق حل و هضم مى شود نه ذائق در مذوق انسان از بين نمى رود بلكه مرگ را از بين مى برد , همانطور كه انسان با چشيدن و خوردن آب , آب را از بين برده و تمام مى كند و آن وقت است كه ديگر مرگى در كار نيست . ( لايذوقون فيها الموت الا الموتة الاولى ) [1] . به هر حال يك مرگى است و ما بايد اين مرگ را بميرانيم كه ديگر مرگى نباشد نه ديگر ما نباشيم , ما ابدى هستيم . فرمود : اين مرگ را بميران كه ديگر مرگى نباشد . اين مرگ را بچش . اين يك ليوان خالى است . شصت سال , هشتاد سال , كمتر و يا بيشتر قطره قطره اين ظرف را پر مى كنى و حال بايد آن را بچشى خواه تلخ باشد و يا شيرين .

اگر بار خار است خود كشته يى *** وگر پرنيان است خود رشته يى

مرگ براى مؤمن لذيذترين و گواراترين چيز است . هيچ لذتى براى مؤمن به اندازه لذت مردن نيست . ما چنين مى پنداريم كه او در جبهه در خونش دست و پا مى زند , و يا درد احساس مى كند . اين چنين نيست .

احساس شهداء در برابر تيرها

وقتى از امام محمد باقر ( ع ) سئوال كردند كه شهداى كربلا ( ع ) در برابر اين همه تيرها و نيزه ها و شمشيرها چه احساسى داشتند , چقدر درد احساس مى كردند ؟ با اين حقيقت كه در حال حاضر با يك گلوله انسان جان مى دهد آن وقت اين چنين نبود كه با يك تير يا يك شمشير زود


[1]سوره دخان , آيه 56

نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 256
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست