و به همين منظور رسول اكرم ( ص ) به يكى از همسرهاى خود فرمود : پرده منقوش را از من دور دار و پنهان كن زيرا اگر به آن نگاه كنم متذكر دنيا مى شوم ( , غيبيه عنى فانى اذا نظرت اليه ذكرت الدنيا ) [2] . البته اينگونه از تعبيرها جنبه تعليم دارد وگرنه انسان كامل منزه از گرايش به زيورهاى معنوى است چه رسد به زينت مادى زيرا براى انسان كاملى همانند پيامبر گرامى اسلام ( ص ) تمام اوصاف كمالى حجاب است ليكن حجاب نورى و آن ذات مقدس همانطورى كه از بند حجاب هاى مادى رهيده از اسارت حجاب هاى نورى نيز مانند علاقه به عبادت , اشتياق به معرفت , گرايش به محبت و مانند آن آزاد شده است زيرا براى وى فقط معبود , معروف و محبوب مهم است لذا هماره عبادت عارفانه و محبانه به درگاه او داشته بدون اينكه كمترين توجهى بخودش يا به وصف كمالى اش مانند عبادت و . . . داشته باشد . فاعرض عن الدنيا بقلبه و امات ذكرها من نفسه و احب ان تغيب زينتها عن نفسه .

اصل كلى ياد شده در همه متقابل ها رواست چنانكه حضرت على بن