خداوند فراموشكار را فراموش نمى كند

توجه به اين نكته نيز لازم است كه ياد ابتدائى خدا نسبت به بندگان فضل محض او است و در آن باره جاى توهم استحقاق و وجوب ذكر بر خدا يا از خدا نيست , ليكن ياد اخير خدا نسبت به بنده مشروط به ياد عبد است چنانكه فرمود( : فاذكرونى اذكركم ) , يعنى حتمى بودن ياد حق از بنده مشروط به ياد عبد است و مفهوم آن جمله شرطيه اينست كه اگر شما به ياد خداوند نبوديد ضرورتى در بين نيست كه خداوند به ياد شما باشد چون چنين وعده اى را بشما در حال نسيانتان نداد و هرگز مفهوم اين شرطيه آن نيست كه