با اينكه نصيحت ها و هشدارها رد و بدل شد و بر قارون اتمام حجت گرديد . در عين حال غرق در زينت بر قوم اش خروج كرد( . فخرج على قومة فى زنيته ) [1] . او به عنوان استعلاء و استكبار بر قوم مستضعف و زيردست بيرون آمد , اما غرق در زينت . اين كه در آيه تعبير به( على) و( فى) كرده و فرموده است( . فخرج على قومه) . اين نشان دهنده استعلاى او بود كه برترى طلبى , افزون طلبى , فخر فروشى از رفتار قارون پيدا بود . و اما اين كه فرمود( فى زنيته) در زينت آمده بيرون يعنى پيچيده به زينت بود . مركب اش مزين بود . همراهانش ( رجاله [2] هايش ) مزين بودند . با خودش هم زيورهاى فراوانى بود . و خلاصه غرق در زينت و به عنوان برترى طلبى بر قوم اش بيرون آمد .

كوته نظران دنيا طلب

خداوند متعال اين چنين نظر انسان هاى كوته بين و انسان هاى خردمند را درباره اين موضوع بيان مى دارد( . قال الذين يريدون الحيوة الدنيا ) [3] . اما آن كوته نظرانى كه دنيا مقصود و هدف آن هاست و به دنيا ارادت مى ورزند و پست ترين عالم را خواهان مى باشند چنين گفتند( : ياليت لنا مثل ما أوتى قارون ) [4] اى كاش ما هم مثل آن چه