كسى كه موقع امتحانات اش است در خواب هم كه حرف مى زند از كتاب و امتحان و
كلاس و مواد امتحانى حرف مى زند . آن كه مريض است اگر در عالم رؤيا حرف
مى زند
صحبت از درمان و طب و مانند آن مى كند , و آن كسى كه سوداگر است كه براى همين
هم به سفر آمده , طبق خواسته درونى اش حرف مى زند . مطابق اين ضرب المثل :
انسان همين كه مرگ را ديد , پس از آن زبان در اختيار خود او نيست . اين
ملكات اوست كه حرف مى زند .
خواب برادر مرگ است
(
النوم أخ الموت
) خواب برادر مرگ است . ( اخ يعنى برادر ) . انسان بعد از مرگ حرف مى زند .
آيا زبانش در اختيار خود اوست يا در اختيار اخلاق و اعمال گذشته اش مى باشد ؟
اگر در اختيار خودش مى بود , توانايى كتمان و مخفى كردن مطالب را داشت , در
حالى كه قرآن مى فرمايد : هيچ سخنى را كتمان نمى كند . هر چه دارد مى گويد . خواه
به نفع انسان باشد و يا به ضرر او . نه آن كه نخواهد , زيرا روز قيامت , روز
مشهد و حضور است . روزى كه سراير و باطن ها آشكار مى شود( .
يوم تبلى السرائر
) [1] . چون روز حضور است . جايى براى كتمان و پنهان كردن نيست .